28 तेवी ता हाजो बाकतो केयीन ताह केया, “तुस तान चेलो एय; पुण आमु ते मुसान चेला हेते।
28 तेवी ता ताह हाजो बाक्तो केयीन केदा, “तूच तान चेलो हि, आमु ते मुसान चेला हेते
एने जाणारे आवणारे मुंड आलवी आलवीन तान चिहटा केरताला,
“बोरकेतवाला हेते तुमू; जेवी माणहे मार केरता तुमरी चिहटा केरती, एने सेतावती एने मार केरता तुमरा विरोद माय जुठ बोली बोलीन तुमरी विरोद माय आखी बातीन खाराब वातु केती।”
मुसो तुमूह नेम नाह आप्यो काय? पुण तुमू माय रेन कुणूस बी नेम पोर नाह चालेत। तुमू काहा माहु मारावणे होदतेह?”
ता ताह जापाप आप्या, “तु ते खेरीच पापाम पायदा ईयेल हे, आमुह तु काय हिकाड़ेह?” इहकेरीन केयीन ता ताह बोक्ती केरन्या गेरा माय रेन बाहेर काड़ देना।
केदी तु सोताह यहुदि किथे, एने नेमा पोर निर्बर रीथे, एने आपणा बोगवानान माहु गोमेंड हे।
एने आमरास आथा केरीन काम केरीन मेहनेत केरतेह, माणहे आमुह बाकता केतेह, पुण आमु बोरकेत आपतेह, ता विताड़तेह, पुण आमु वेठतेह।
चोर, लालच्या, पिणारे, जुलनारे, ठेगणारे, बोगवानान राज ने वोस नाय रेती।
यीशु जुलनो होमलीन जुलतालो नाह, एने दुख वेठते लेन कुणीह बी दोमकी नाह देतालो, पुण सोताह बोगवान जो नियाव केरनार हे ता पोर तुमरी आसा बोणावीन मीलो।