58 यीशु ताह केयो, “मी तुमूह खेरीच केथु, अब्राहाम पायदा एणेन पेलुच रेन मी हे।”
58 यीशु ज्यापूर ताह कियील, मी तुमूह खेरीच किथे, अब्राहामान पेल पासून मी हि.
यीशु ताह जापाप आप्यो, “मी तुमूह केय दिनो, पुण तुमू बुरहो केरतेस नाह। जो काम मी मारा आबाख ने नावाम केरथु तास मारा गोवा हेते;
“एय आबा! मार मोरजी ज्यी काय जाह तु माहु आपेल हे, ता मार हेऱ्या ताच रेती जा मी रेह, ज्यानकेरता काय तु माहु आपेल ती बोड़ायीह देख सिके, काहाकाय दुनियाह बाणावणेन पेल तु मार पोर मोंग किरेल हे।
एने एवी एय आबा! तु तार हिऱ्यो मार बोड़ाय ती बोड़ाय से देखाड़, जी दुनिया बाणावणेन पेल किरेल ईतो।”
केरीन मी तुमूह कियेल काय तुमू तुमरा पापाम मुरहो। काहाकाय मी जो हे तोस हे ओहलो बुरहो तुमू नाय किरहो, ताहार तुमू तुमरा पापाम मुरहो।”
तेवी यीशु ताह केयो, “जेवी तुमू माणहान बेटाख उचा किरहो, तेवी तुमू जाणहो काय मी जो हे तोस हे; एने मी सोताच काय नाह किरेत, पुण जिहकेरीन मारो आबोख माहु हिकाड़ेल हे तिहेच केरीन ज्यु वातु केथु।
यीशु ताह जापाप आप्यो, “मी तुमूह खेरीच केथु काय जो कुण पाप किरेह तो पापान पावोर हे।
मी तुमूह खेरीच केथु: जो मार हिकवोणीह पालेह, तो मोतीह केदी नाय देखी।”
आखी चिजीन पेल मसी अस्तित्वा माय ईतो, एने तान एकता माय आखी चिज त्युन ठिक जागा पोर टिकीन रीथे।
यीशु मसी काल एने आज एने कायेम एक हारकोस हे।
तो ज्यो केणे बाजरियेल एतो, “जो काय तु दिखेह, ताह पुस्तेक माय लिखते जा एने त्यु आसीयान सात मोंडल्यु: इफिसुस, समुरना, पिरगमुन, थुआतीरा, सरदीस, फिलादिलफिया, एने लोदिकिया फाय मुकेल दे।”
मालीक बोगवान जो हे, एने जो ईतो एने जो आवण्यो हे, जो आखाह रेन ताकेतवालो हे, तो ज्यो किथे, “मीच पिल्लो, एने आखरी हे।”
समुरना मायवाली मोंडलीह खुबेर पोचाड़नार हेरोगदुताह ज्यो लिख: “जो पिल्लो एने सीवल्यो हे, एने जो मोर जायेल ईतो, एवी जीवतालो एय जायेल हे, तान केणु ज्यो हे।