15 तुमू माणहान रितीन गेत नियाव केरतेह; पुण मी कुणान नियाव नाह किरेत।
15 तुमूह माणहान नियमांना न्याय केरणू मी कुणान न्याय केरतीन नाहं.
यीशु ताह केयो, एय माणुह! कुण माहु तुमरो नियाव केरनार एने वाटणार ठेरायेल हे?
जो मार वात होमलीन नाह मानेत, ताह मी गुनेगार नाह ठेरावेत। काहाकाय मी दुनियाह गुनेगार ठेरावणे नाह आयेल सोतो, पुण दुनियान सुटकारो केरनेन केरता आयेल हे।
यीशु ताह जापाप आप्यो, “मारो राज ज्यी दुनियान नाह सोतो; केदी मारो राज ज्यी दुनियान रेतो, ते मार सेवक माहु यहुदि आदिकारीन आथाम होपाय जाणेन विरोद माय लेड़ाय केरता। पुण मारो राज न्यावालो नाह!”
बोगवान तान बेटाख दुनिया माय ज्यानकेरता नाह मुकल्यो काय दुनियान नियाव केरी, पुण ज्यानकेरता काय दुनियाह तान उगे रेन सुटकारो जुड़ी।
बाहेर देखाणार वातुन नियाव मा किरो, पुण मोनान खेरलो नियाव किरो।”
ती केयी, “एय मालीक, कुणीस नाह।” यीशु केयो, “मी बी तुवाह डेंडान उकुम नाह आपेत।” जा, एने पोशी पाप मा किरहे।
केरीन एय दोस लागाड़णारे, तु एगदो काहा नाय रेय, तु निरूत्तर हे; काहाकाय जी वातीम तु दिहरा पोर दोस लागाड़ेह तीस वाती माय सोताह बी दोसी ठेरावेह, ज्यानकेरता काय तु जो दोस लागाड़ेह सोतास तो काम किरेह।
जा माय बोगवानान जीव हे तो आखो काय पारेख लिथे, पुण तो सोता कुणीच पारखाय नाह जात।
तानकेरता एवी रेन आमु कुणी बी माणहाह होमेलने गेत नाय सुमेजहो, एने आमु मसीह बी सेरीरान गेत जाणेल एता, तीबी एवी रेन ताह इहकेरीन नाय जाणहु।
ते काय तुमू एका दिहरा माय बेदबाव नाह केऱ्या, एने खाराब वातु माय नियाव केरनारे नाह ठेराना?