Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




यूहन्ना 7:28 - खेरलो वचन नोवालो नियम

28 तेवी यीशु मोंदिर माय हिकवोण आपणे बुखेत आयड़ीन केयो, “काय तुमू माहु खेरीच ओलेखतेह? एने ज्यो बी जाणतेह काय मी कारीन आयेल हे, मी खुद ते नाह आवो। पुण माहु मोकेलनार खीरलो हे, ताह तुमू नाह जाणते,

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

नाहाली

28 तेवी यीशु ने मंदिरामाय हिकाडतालु आपतेन आयेड मारीन कियील, “तुमूह माहु ओलकतेह एने, हे पुण मालूम हि कि मी कारीन हि मी तर स्वताह आवूह नाहं, पुण माहु मोकलणार सत्य हि ताह तुमूह ओळखतेह नाहं.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




यूहन्ना 7:28
46 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

“मारो आबोख माहु आखोच होप दियेल हे, एने कुणीच नाह जाणेत काय बिटोख कुण हे, आबोख उलोस जाणेह, एने आबोख कुण हे ज्य बी कुण नाह जाणेत, पुण बिटोख उलोस जाह देखाड़ेल हे, तोच जाणेह।”


एने नासरत नावान गावा माय जाईन रेणे बाज गीयो, काय तो वचन पुरो एय जो जाणकारान द्‍वारे कियेल एतो: “तो नासरी गावान केवाय।”


तुलबूखे यीशु गेरदीह केयो, “काय तुमू तेलवार एने डेंगा लेन माहु डाकु सोमजीन देरणेन केरता आवाह, मी दाड़ीन मोंदिर माय बोहीन हिकाड़तालो, एने तुमू माहु नाह देऱ्या।


मारो आबोख माहु आखोच होप दियेल हे, एने कुणीच नाह जाणेत काय बिटोख कुण हे, आबोख उलोस जाणेह, एने आबोख कुण हे ज्य बी कुण नाह जाणेत, पुण बिटोख उलोस जाह देखाड़ेल हे, तोच जाणेह।


काय आज दाऊदान गावाम तुमरे केरता एक सुटकारो केरनार पायदा ईनोह; एने ज्योस मसी मालीक हे!


एने जेवी ता बोगवानान कायदान गेत आखो पुरो केर लेदा, तेवी गेलील माय तान हियोर नासरत माय पोशा जात रेना।


एने युसूफ बी दाऊदान वोसीन ईतो, तान केरता गेलीलान नासरत गावाम रेन यहुदिया माय दाऊदान गाव बेथलेहेम माय गीयो।


तेवी यीशु ता हिऱ्यो गीयो, एने नासरत माय आवो, एने तान काबाम रिनो; एने तान आहख ज्यी सोब वात तीन मोनाम मेल्‍यी।


नथनेल ताह केयो, “काय ईखेह हाजी चिज नासरत हेयरा माय रेन निकील सिकेह?” फिलीपुस ताह केयो, “आवीन देख ले।”


ते जाह आबोख निवाड़ेन दुनियाम मुकलेल हे। तुमू ताह केतेह, तु चिहटा किरेह, ज्यानकेरता काय मी केयो, मी बोगवानान बिटोख हे?


काहाकाय मी मार उगे रेन वातु नाह किऱ्यो, पुण आबोख जो माहु मोकलेल हे तोच माहु उकुम आपेल हे, का काय काय केव एने काय काय बोलु।


काय तु बुरहो नाह किरेत काय मी आबाख माय हे एने आबोख मार माय? जी वात मी तुमूह केथु, “ती वात मी खुद नाह केत। पुण हेरगावालो आबोख मार माय रेन तान काम किरेह।


पुण ज्यी वात ज्यानकेरता एणे बाजरेनीह काय दुनिया जाणे काय मी आबाख मोंग केरथु; एने आबोख जीहे उकुम माहु आपेल हे तिहेच केरीन मी केरथु। “एवी उठो, न्या रेन जाता।”


ता इहकेरीन ज्यानकेरता केरती काहाकाय ता नाहते आबाख जाणतेह एने नाह माहु।


एय देरमी आबा! दुनियान माणहे तुवाह नाह जाणते, पुण मी एवी तुवाह जाण लियेल हे; एने मार चेला बी एवी जाण गीयाह काय माहु तुच मुकलेल हे।


एने जेलेमक्यी जीवाय ज्यी हे काय ता तुवाह एकुच खेरला बोगवानाह, एने यीशु मसी जाह तु मुकलेल हे, जाणे।


तो एक राती यीशु फाय आवीन केयो, “एय रब्बी, आमुह मालुम हे काय तु बोगवानान उगे रेन आयेल हे। काहाकाय कुण बी ज्या चोमेत्काराह जा तु देखाड़ेह, केदी बोगवान ता हिऱ्यो नाय रेय ते देखाड़ नाह सिकेत।”


जो यीशुन गोवायीह मान लियेल हे तो ज्यी वाती पोर पाको केर दियेल हे काय बोगवान खीरलो हे।


मार बाराम गोवाय देणार दिहरो हे, एने जी गोवाय तो मार बाराम दिथे ती खेरली हे, ज्यो मी जाणथु।


मी मारा आबोख बोगवानान नाव से आयेल हे, एने तुमू माहु नाह मानते; केदी दिहरा सोतान नाव लेन आवती, ताहार तुमू तान मान लिहो।


एने ता केया, “ज्यो ते युसूफान बिटोख यीशु हे, ज्यान आईख आबाख आपु ओलेखतेह। ते ज्यो किहीक केय सिकेह काय मी हेरगाम रेन उतरेल हे?”


एने जेवी आदो तिवार आपटाणेन पासाण यीशु मोंदिर माय जाईन हिकवोण आपणे बाज गीयो।


यीशु ताह जापाप आप्यो, “मी सोतान बाराम गोवाय दिनो, तीबी मारी गोवाय खेरली हे, काहाकाय मी कारीन आयेल हे एने काहरी जाथु ज्य माहु मालुम हे। पुण मी कारीन आवथु एने का जाथु ज्यो तुमूह मालुम नाह नाय सोतो।


एने केदी मी एगदान नियाव केरूह बी, ते मारो नियाव खेरलो हे, काहाकाय मी एखालो नाह सुतो; पुण मी हे एने आबोख हे, जो माहु मुकलेल हे।


ता यीशुह केया, “तारो आबोख काहरी हे?” यीशु जापाप आप्यो, “नाह तुमू माहु ओलेखते, एने नाह मार आबाख ओलेखते, केदी तुमू माहु ओलेखता ते मारा आबाख बी ओलेखता।”


माहु तुमरे बाराम जुलूम वातु केणु हे, एने हुमचो केरनु हे। पुण जो माहु मुकलेल हे, तो खीरलो हे, एने ज्‍यु वातु मी ता फाय रेन हुमलेल हे, त्यु मी दुनियाह केथु।”


यीशु ताह केयो, “केदी बोगवान तुमरो आबोख रितो, ताहार तुमू माहु मोंग केरता, काहाकाय मी बोगवानान उगे रेन आयेल हे। मी सोतान मोरजीम नाह आवो, पुण तोस माहु मुकलेल हे।


आमु जाणतेह काय बोगवान मुसा हिऱ्यो वातु किरेल ईतो; पुण ता माणहाह नाह जाणते काय तो कारीन आयेल हे!”


काहाकाय जेवी मी हेयरा माय फिरते लेन तुमरे बोक्ती केरनेन जागो देखणे बाजरियेल ईतो, तेवी एक ओहली वेदी बी दिखेल, जी पोर ज्यो लिखेल एतो, ‘एंजाण्या बोगवानान केरता।’ तानकेरता जान तुमू बिगेर देखीन बोक्ती केरतेह, तास ने खुबेर मी तुमूह होमलावथु।


काहाकाय जेवी ता बोगवानाह ओलेखणे नाह होद्या, ते बोगवान बी ताह तान खाराब मोना पोर सोड़ दिनो, जो ताह नाह केरनो एतो।


केदिस नाह! पुण बोगवान खेरलो एने एकेक माणुह जुठो ठेराय, पुस्तेक माय लिखेल हे, “जाकेरीन तु तारी वातु माय खीरलो एने न्यायी ठेराय सिकेह, एने नियाव केरने बुखेत तुवाह जिक जुड़ी।”


बोगवान आमरो खीरलो गोवा हे; काय ज्यी खुबेर आमु तुमूह कियेल ती होव एने “नाह” दुयू नाह जुड़ते।


काहाकाय बोगवानुच हे जो कियेल, “आंदारा माय उजालो चोमके,” एने तोस आमरा मोना माय चोमेकनो काय बोगवानान बोड़ाय ने ओलखातान उजालो यीशु मसीन मुया केरीन उजालो एय।


तो जेलेमक्यो जीवणान आसा जान वायदो बोगवान कायेम किरेल हे, तो केदी बी जुठ नाह बोलने।


न्या दुय वातु हेत्यु तान वायदो एने तान सुगोण ज्यु केदी नाह बोदेल सेकत्यु एने जीन बाराम बोगवान केदी जुठ नाह केय सिकेत। केरीन आपु जा बोगवानान आहने आसरो लेणेन केरता आयेल हेते एने जी आसा तु आपेल हे तीह देरीन जुलूम खुसी माय बोरायेल हेते।


जो बोगवानान सोरा पोर बुरहो किरेह तो तान मोना माय गोवाय मिलेह। एने जो बोगवाना पोर बुरहो नाह केऱ्यो तो ताह जुठो ठेरावेह, काहाकाय बोगवान तान सोरान बाराम ज्यी गोवाय दियेल ती गोवाय पोर ता बुरहो नाह केऱ्या।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ