62 एने केदी तुमू माणहान बेटाख जाहरी तो पेल ईतो, ताहरी उपेर जातालो दिखहो, ताहार काय एय?
62 जर तुमूह माणहान सोरो जाहारी तो पेल्ला एतो ताहारी उपेर जातेन देखणार तर काय एय?
यीशु ताह जापाप आप्यो, “कोल्यान देर, एने वादलान चीड़ान पांजरा रेतेह, पुण माणहान बेटाख फाय मुंड लीकाड़ ने बी जागो नाह सोतो।”
मालीक यीशु ता हिऱ्यो वातु केरनेन पासाण हेरगा माय विसाय गीयो, एने बोगवानान जीवड़े उगे बोह गीयो।
एने ताह बोरकेत आपते लेन तो ता हिऱ्यो रेन आंगे एय गीयो, एने हेरगा माय विसाय गीयो।
मी आबाख ने उगे रेन दुनिया माय आयेल हे; मी एवी पुशो दुनियाह सोड़ीन आबाख फाय जाथु।”
मी एवी ज्यी दुनिया माय नाय रेव, पुण ज्या ज्यी दुनिया माय रेती, एने एवी मी तार फाय आवथु। एय चोखाला आबा! तु ता नावान ताकेत केरीन ताह होमाल, जो तु माहु आपेल हे, काहाकाय जिहकेरीन तु एने मी एक हेते, तिहेच केरीन ता बी एक एय जाती।
यीशु मसीन बिगेर काल्लोस माणुह हेरगा माय नाह गीयो, तो एकुस जो हेरगाम रेन उतरेल हे एने तो माणहान बिटोख हे।”
खेतेम एण्या खाणान केरता मेहनेत मा किरो; पुण ता खाणान केरता जो जेलेमक्यो जीवाय वोर टिकीन रीथे, जाह माणहान बिटोख तुमूह आपेह। काहाकाय आबोख, मतलब बोगवान तास पोर साप लागाड़ेल हे।”
एने ता केया, “ज्यो ते युसूफान बिटोख यीशु हे, ज्यान आईख आबाख आपु ओलेखतेह। ते ज्यो किहीक केय सिकेह काय मी हेरगाम रेन उतरेल हे?”
यीशु ताह केयो, “मी तुमूह खेरीच केथु जाह वोर तुमू माणहान बेटाख ने सेरीर नाय खाहो, एने तान लुय नाय पिहो, ताहार तुमरे माय जीवाय नाह सोतो।
ज्यो केयीन यीशु तान देखता देखता उपेर हेरगा माय विसाय गीयो, एने वादेल ताह तान डोलान सामने रेन लीकाड़ लेदो।
यीशु हेरगा माय जाईन बोगवानान जीवड़े उगे बुहेल हे; एने हेरोगदुत एने हेरगावाला आदिकारी एने ताकेत तान ताबाम केराय जायेल हेते।