46 जो बोगवानान उगे रेन हे तोस आबाख दिखेल हे; ताह सोड़ीन दिहरो कुण आबाख नाह दिखेल सोतो।
46 इही नाहं कि कुणी आबाक देखील हि पुण जो बोगवाना फायरीन हि ताणुच फक्त आबाक देखील हि.
“मारो आबोख माहु आखोच होप दियेल हे, एने कुणीच नाह जाणेत काय बिटोख कुण हे, आबोख उलोस जाणेह, एने आबोख कुण हे ज्य बी कुण नाह जाणेत, पुण बिटोख उलोस जाह देखाड़ेल हे, तोच जाणेह।”
मारो आबोख माहु आखोच होप दियेल हे, एने कुणीच नाह जाणेत काय बिटोख कुण हे, आबोख उलोस जाणेह, एने आबोख कुण हे ज्य बी कुण नाह जाणेत, पुण बिटोख उलोस जाह देखाड़ेल हे, तोच जाणेह।
बोगवानाह कुण केदी नाह देख्यो। एकुस बिटोख जो आबाख ने बाराबोर हे, एने बोगवाना हेऱ्यो बोह रिनोह, ताच ने उगे रेन बोगवान सोताह देखाड़ेल हे।
केदी तुमू माहु जाण लेता, ते तुमू मार आबाख बी जाणता; एने एवी ते तुमू ताह जाणतेह, एने देखी बी लियेल हेते।”
केदी मी तान विची माय तो काम जो दिहरा केदिस नाह केऱ्या, ता नाय किरतो, ताहार ता पापान दोसी नाय ठेराता; पुण ता माहु एने मारा आबाख दुयाह बी देख्या एने दुयू हेऱ्या दुसमोनाय केऱ्या।
एने आबोख जो माहु मोकलेल हे, तोस मार बाराम गोवाय दियेल हे। तुमू तान आवाज केदिस होमल्या नाह एने तान वेह बी दिखेल नाह सोता,
पुण मी ताह जाणथु, काहाकाय मी तान उगे रेन हे एने तोस माहु मोकलेल हे।”
ता यीशुह केया, “तारो आबोख काहरी हे?” यीशु जापाप आप्यो, “नाह तुमू माहु ओलेखते, एने नाह मार आबाख ओलेखते, केदी तुमू माहु ओलेखता ते मारा आबाख बी ओलेखता।”
तीबी तुमू ताह ओलख्या नाह, पुण मी ताह ओलेखथु। एने मी ताह ओलखेत नाह, इहकेरीन केदी मी केह ताहार मी तुमरी गेत जुठो बोणुह। पुण मी ताह ओलेखथु, एने तान हिकवोणान पालेन केरथु।
नाह देखाणार बोगवानान वेह रूप हे मसी एने तो आखी बाणायेल चिजी माय रेन पेल्लो पायदा ईयेल बिटोख हे।
एने जेलेमक्यो तास ने हे, एने जेलेमक्या उजाला माय रीथे, एने ताह नाह माणुह देख्यो एने नाय केदी देख सेकी। तास ने मान एने राज जेलेमक्यो रेय। आमेन।
बोगवानाह केदी बी कुण नाह देख्यो केदी आपु एका दिहराह मोंग केरहु, ते बोगवान आपणे माय बोणीन रीथे एने तान मोंग आपणे माय पुरो ईथे।