24 पुण यीशु सोताह तान बोरहा पोर नाह सोड्यो, काहाकाय तो आखाह जाणतालो।
24 पुण यीशु स्वता: ला तान विश्वास सुळील नाहं, काहाकाय आखा माणहाह ओळखतेह एतो.
यीशु तान मोनान वातु जाणीन केयो, “तुमू तुमरा मोना माय खाराब विचार काहा केरतेह?
यीशु तुलेचबूखे तान जीवा माय जाण लिदो काय ता आप आपणा मोना माय कोहलो विचार केरने बाजरेनाह, एने ताह केयो, “तुमू काहा तुमरा मोना माय ज्यो विचार केरने बाजरेनाह?
एने तो ताह यीशु फाय लावो। एने यीशु ताह देखीन केयो, “तु योहानान बिटोख शमोन हे, तु केफा केवाही तान मतलब पतरस एने सापोर हे।”
एवी आमु सोमजी गीया काय तु आखी वात जाणेह; एने एवी एगदाह तुवाह सावाल फुसणेन जोरेवरी नाह सोती। काहाकाय आमु बुरहो केरतेह काय तु बोगवानान उगे रेन आयेल हे।”
यीशु तिसरी वार पुशो पतरसाह केयो, “एय शिमोन योहानान बेटाख, काय तु माहु मोंग किरेह?” तेवी पतरस दुखी एय गीयो काहाकाय यीशु तिसरी वार ताह इहकेरीन फुशो, “काय तु माहु मोंग किरेह?” तेवी पतरस यीशुह केयो, “एय मालीक, तु आखो जाणेह; तु ज्यो बी जाणेह काय मी तुवाह मोंग केरथु!” यीशु ताह केयो, “मारा मेंड्राह चार।”
यीशु तीह केयो, “तु जाईन तार एदम्याह न्या हादिन लाव।”
पुण मी तुमूह जाणथु काय तुमू काल्ली बातीन माणहे हेते, एने ज्यो बी जाणथु काय बोगवानान मोंग तुमरे मोना माय ना सोतो।
यीशु ज्य जाण गीयो काय ता माहु राजा बाणावणेन केरता देरने होदतेह; तानकेरता यीशु बोयड़ा पोर एखालोच जात रिनो।
पुण तुमू माय थोड़ाक ओहला हेते जा बुरहो नाह केरते।” काहाकाय यीशुह पेलुच रेन मालुम एतो काय जा बुरहो नाह केरते, ता कुण हेते एने कुण माहु दुको देय।
तेवी ता ज्यी विन्ता केऱ्या, “एय मालीक, तु जो आखान मोन जाणेह ज्यो देखाड़ काय न्या दुयाम रेन तु कुणीह निवाड़ेल हे
एने आखान मोनाह जाणनार बोगवान आपणे गेत ताह बी चोखालो जीव आपेल हे, एने तान बाराम गोवाय दिनो।
केलीन काल्ली बी वोस्तु बोगवानान नेजरी मा लिकायेल नाह सोती, तान डोलान सामने जाह आपुह लेखो जोखो आपणु हे। एकेक वोस्तु बिगेर लिकायेल उगाड़ली हे एने काल्ली बी लिकायेल नाह सोती।
एने मी तीन आखा अनुयायीह मार देह, तेवी आखी मोंडली जाण जाय काय दिल एने मोनाह पारेखणार मीच हे। एने मी तुमू माय रेन एकेकाह तान कामान गेत बुदलो आपुह।