21 पुण यीशु तान सेरीरान मोंदिरान बाराम कियेल ईतो।
21 पुण आपणो केणेम ज्या मंदिरा विषयी यीशु चर्चा केरील एती ते तान शरीर एता.
एने सोबदो माणहान सेरीर बोणीन आवो, एने गीण एने खेराय माय पाको एन आमरी विचीम रिनो। एने आमु तान ओहली बोड़ाय देख्या, जिहकेरीन आबाख ने एकुस बेटाख ने बोड़ाय।
जेवी यीशु मुरेल माय रेन जीव उठनो, तेवी तान चेलाह एर आवी काय यीशु ज्यो कियेल ईतो, एने ता चोखाली पुस्तेक एने जो यीशु जो कियेल ईतो, ता सोबदा पोर बुरहो केऱ्या।
काय तुमू नाह जाणते, काय तुमू बोगवानान मोंदिर हेते, एने बोगवानान जीव तुमरे माय रीथे?
काय तुमू नाह जाणते काय तुमरो सेरीर चोखाला जीवान मोंदिर हे, जो तुमू माय बुहेल हे, एने तुमूह बोगवानान उगे रेन जुड़ेल हे, एने तुमू सोतास ने नाह सोता?
एने मुरती हेऱ्यो बोगवानान मोंदिरान काय समंद? काहाकाय आमु ते जीवताला बोगवानान मोंदिर हेते! जिहकेरीन मालीक कियेल हे: “मी ता माय बोहुह, एने ता माय चाला फिऱ्या केरूह; एने मी तान बोगवान रेह, एने ता मार माणहे एती।”
काहाकाय हेरगावाला आबाख ने खुसी ज्याच माय हे एने ताम आखी पुराय वोहे।
काहाकाय ता माय बोगवानान सोबाव जेलेम मसीन सेरीर माय वोहेह।
तो चोखाला जागा पोर मतलब खेरला तोम्बु माय जाह बोगवान बाणायेल ईतो, नाह माणहान आथा केरीन। ती जागे तो मोटला चाकर्यान काम किरेह।