2 यीशु एने तान चेला बी ता वाराड़ा माय हादेल एता।
2 वाराडाम यीशु एने तान चेला पुण नेवतो एता.
तो राड़ जीगड़ो नाय केरी, एने जोरेस आयड़ीन बासेण नाय देय, एने आटा माय कुण तान बोल नाय होमली।
तेवी राजा ताह जापाप देय, मी तुमूह खेरीच केथु, काय तुमू जा मारा न्या आत्याम रेन आत्या बायाख माय रेन एका हेऱ्या किरेल, तो मार हेऱ्याच किरेल।”
तेवी तो जापाप आपी, “मी तुमूह खेरीच केथु काय तुमू जा न्या आत्याम रेन आत्यान काल्लास ने मोदेक नाह केऱ्या, तो मार हेऱ्या बी नाह केऱ्या।
तान पासाण यीशु एने तान आहख, तान बाहख, एने तान चेला कफरनहूम हेयरा माय गीया, एने ताहरी थोड़ाह दिह रेना।
तेवी यीशुन चेलाह एर आवी काय पुस्तेक माय लिखेल हे, “तार गेरान बोक्ती माहु आक्ठान गेत हेलगाड़ देय।”
जेवी यीशु मुरेल माय रेन जीव उठनो, तेवी तान चेलाह एर आवी काय यीशु ज्यो कियेल ईतो, एने ता चोखाली पुस्तेक एने जो यीशु जो कियेल ईतो, ता सोबदा पोर बुरहो केऱ्या।
जेवी अंगुरान रूह निवरी गीयो, तेवी यीशुन आहख ताह केयी, “न्या फाय अंगुरान रूह नाह सुतो।”
तान पासाण यीशु एने तान चेला यहुदिया ईलाका माय आवा, एने यीशु ता हिऱ्यो रेन बपतीस्मा केरने बाज गीयो।
पुण यीशु सोता बपतीस्मा नाह देतालो; पुण तान चेला बपतीस्मा देताला।
तेवी चेला एका दिहराह केया, “काय एगदो ज्यानकेरता काह खाणेन लावो एय?”
काहाकाय यीशुन चेला ते हेयराम रूटो वेचातो लेणेन केरता जाय रियेल एता।
जेवी ता पेट बोरीन खाईन आफरी गीया, तेवी यीशु तान चेलाह केयो, “रोटान उगरेल टुकड़ा टुलो केर लिवो काय बी विरेखणे नाय जुवे।”
जेवी हांज पोड़ गियी, तेवी यीशुन चेला देरीयान दिड़े गीया,
तानकेरता यीशुन चेलाम रेन जुलूम जाणे ज्यो होमलीन केया, “ज्यु वातु केठीण हेत्यु। ज्यीह कुण मान सिकेह?”
तेवी यीशुन चेलाम रेन जुलूम चेला पासाण पोलटी गीया, एने तान बाद ता हेऱ्या नाह रेना।
तेवी यीशु ता बारा चेलाह केयो, “काय तुमू बी जाणे होदतेह?”
यीशु ताह जापाप आप्यो, “काय मी तुमूह बारा जाणाह नाह निवाड्यो? तीबी तुमरे माय रेन एक माणुह सैतान हे!”
इहकेरीन यीशु शिमोन इस्कोरितीन बिटोख यहुदान बाराम केयो। काहाकाय तोस जो ता बाराम रेन एक ईतो, यीशुह देरावण्यो ईतो।
तान चेला माय रेन शमोन पतरसान बाहख अन्द्रियास यीशुह केयो,
तानकेरता यीशुन बाहख ताह केया, “न्या रेन यहुदिया माय जातरे, काहाकाय जो काम तु किरेह ता कामाह तारा चेला बी ता देख सिके।
एने जेवी बरनबास शाऊलाह मिलनो ते ताह अन्ताकिया माय लावो, एने इहकेरीन एनो काय ता दुयू ताहरी एक वोरीह वोर मोंडली माय ईलीमिलीन जुलूम होवटा माणहाह हिकाड्या, एने चेलाह मसी ज्यो नाव पेल्ली वार अन्ताकियाम जुड़नो।
तेवी चेला निर्णय केऱ्या काय यहुदिया माय रेणारे विश्वासी बायाख ने मोदेक ने केरता आपुह पुरवाय तोलो दान मोकली।
तानकेरता तुमू खावु पिवो जो काय किरो, तो आखो बोगवानान बोड़ाय ने केरता किरो।
जाह वोर एगदी बायकुन एदमी जीवतालो रिथे, ताह वोर ती ता हेऱ्यी बांदायेल हे; पुण केदी तीन एदमी मोर जाय ते ती कुणी हेऱ्यी बी वाराड़ केर सिकेह, पुण मालीक पोर बुरहो केरनार रेणे जुवे।
जो काय बी तुमू किरो नाहते किवो, तो आखो मालीक यीशुन नावा केरीन किरो, एने तान द्वारे आबाख बोगवानान दन्यवाद किरो।
वाराड़ आखा माय आदर ने वात मानाणे जुवे, एने वाराड़ान आथरोण चोखाली मिलो, काहाकाय बोगवान सिनालो केरनारान, एने पाराई बायकु हेऱ्यो पाप केरनारान नियाव केरी।
दिखो! मी बायणा हिऱ्यो उबरीन ठोकथु; केदी एगदो मार आवाज होमलीन बायणो उगाड़ी, ते मी ता फाय माय आवीन ता हिऱ्यो खाणो खाह, एने तो मार हेऱ्यो।