11 ता नियाव ने बाराम गेलेत हेते, काहाकाय ज्या दुनिया पोर राज केरनार आदिकारी पेलुस दोसी ठेराय जायेल हे।
11 न्यायान विषयाम ज्ञान केरता कि जगान सरदार दोषी ठेरावील गीयो हि.
“ज्यो मारो सेवक हे, जाह मी निवाड़ेल हे, एने ज्यो मारो मोंगाल्लो हे, ज्या पोर मी जुलूम खुस हे। मी ज्याह मार जीव आपुह, एने ज्यो दिहरी जातीन माणहाह नियाव ने खुबेर देय।
“एने मी तुमूह केथु जी बी खाराब वातु माणहे केती नियाव ने दिह आखी वातीन लेख्यो आपती।
यीशु चेलाह केयो, “मी सैतानाह, विजलीन गेत हेरगाम रेन पोड़तालो देखणे बाजरियेल ईतो।”
एवी ज्यी दुनियान नियाव केरनेन टेम आव लागेल हे; एवी ज्यी दुनिया पोर राज केरनार आदिकारी काड़ाय जाय।
मी एवी तुमरी हिऱ्यो उंजु जादा वात नाय केरू, काहाकाय ज्यी दुनिया पोर राज केरनार आवीह। मार पोर तान काय आदिकार नाह।
माहु तुमूह उंजु बी जुलूम होवट्यु वातु केणु हे, पुण एवी तुमू त्युह वेठ नाह सेकते।
एने तो आमुह उकुम आपेल हे काय माणहा माय पारचार किरो, एने गोवाय दिवो काय ज्यो तोच हे, जाह बोगवान जीवताला एने मुरेल माणहान नियाव केरनार ठेरायेल हे।
जेवी पौलुस हाजाल्यु वातु एने दिर, एने आवणार नियाव ने दिह्यान वातु केरतालो, तेवी फेलीक्स बिन जापाप आप्यो, “एवी तु जा; टेम जुड़ी ते मी पुशो तुवाह हादुह।”
तान डोला उगाड़ने एने ताह आदारा माय रेन उजाला माय लावणे, एने सैतान ने आदिकार माय रेन बोगवानान उगे फिरनेन केरता, तुवाह मोकेलने बाजरिनोह। ताहसे तुवाह होमालीन मेलुह, ज्याह से ता पापान माफी सापड़ावती एने ता माणहान जागो सापड़ावती जो मार माय बोरहान कारेण चोखा ईयेल हेते।”
सान्तीन बोगवान बुतड़ाह तुमरा पाया बुंद उतवाल्योच केच्या वालाव देय। आपणा मालीक यीशु मसीन गीण तुमरी पोर ईती रेय।
ते दिह बोगवान मार पारचार किरेल हाजाली खोबरीन गेत यीशु मसीन द्वारा माणहान लिकायेल विचारान नियाव केरी।
तानकेरता जाह वोर मालीक नाह आवीत, टेमाह रेन पेल काल्लीस वातीन नियाव मा किरहो, तोस आदारा माय लीकेल वातु उजाला माय देखाड़ी, एने मोनान मतने वातु देखाड़ी, तेवी बोगवानान उगे रेन एकेकान बोड़ाय एय।
एने ता अविश्वासीन केरता जान इकेल ज्या दुनियान देव जो सैतान हे आंदलो केर दियेल हे। काहाकाय मसी जो बोगवानान वेह रूप हे तान चोमेकणार हाजाली खोबरीन उजालाह ता देख नाय सेकी।
एक टेम एतो जेवी तुमू आत्मिक रूप से उकुम नाह माणनारे एने आत्मिक रूप माय मोर जायेल एता; एने ज्या दुनियान खाराब वाटी पोर चालनारे एता, एने जुगान आदिकारी, ता जीवान गेत जीवताला, जो जीव एवी बी उकुम नाह मान्नारा माय काम केरने बाजरिनोह।
मसी खुरूसखामान द्वारा आद्यात्मिक आदिकारी एने तो मुखी एने आदिकारीह तान उपेर रेन उतारीन तान उदाह तामाशो बाणायो एने तान जिकेल अबियान माय खुरूसखामान वोजेसे ता पोर जय जयकारान दुन होमलाड्यो।
जेवी सोरा माह एने लुय ने गोवांदी हेते, ते तु सोता बी तान बाराबोर तान गोवांद्यो एय गीयो, काहाकाय मोतीन द्वारे ताह जाह मोती पोर ताकेत जुड़ेल एती, मतलब सैतानाह विणकाम्यो केर देय,
बपतीस्मान हिक एने उपेर आथाह मेलनो, एने मुरेल माय रेन जीव उठणो, एने कायेम ने नियाव।
एने जिहकेरीन माणहान केरता एक वार मोरनु एने तान पासाण नियाव ठेरायेल हे,
पुण ज्यो जुग एने देरती आज टिकेन हे, बोगवानान उकुमान द्वारे आक्ठा केरीन खेतेम एणेन केरता होमालीन मेलाय जायेल हेते। ताह ता दिह्यान केरता मेलाय जाथे जेवी गेलेत माणहान नियाव एय एने ता खेतेम केराय जाती।
जा माणहे पाप केरतेह ता सैतानान उगे रेन हेते, काहाकाय सैतान सुरवाती रेन पाप केरती आयेल हे। एने सैतानान कामाह खेतेम केरनेन केरता बोगवानान बिटोख आयेल।
दिखो, तो वादला हिऱ्यो आवण्यो हे! एने आखा माणहे ताह देखती, ता माणहे बी देखती जा ताह मारील एता। एने देरतीन आखा माणहे तान कारेण साती ठोकीन रेड़ती। आमेन।