41 यशाया ज्यो ज्यानकेरता कियेल काय तो यीशुन बोड़ायीह दिखेल ईतो।
41 यशायाने हि वात जानकेरता केदाली कि तान तान महिमा देखील, एने तान तान विषय माय वातू केरील.
मुसो एने जाणकार जो पुस्तेक माय तान बाराम लिखेल वातीन मतलब ताह सोमजाड़ दिनो।
एने सोबदो माणहान सेरीर बोणीन आवो, एने गीण एने खेराय माय पाको एन आमरी विचीम रिनो। एने आमु तान ओहली बोड़ाय देख्या, जिहकेरीन आबाख ने एकुस बेटाख ने बोड़ाय।
बोगवानाह कुण केदी नाह देख्यो। एकुस बिटोख जो आबाख ने बाराबोर हे, एने बोगवाना हेऱ्यो बोह रिनोह, ताच ने उगे रेन बोगवान सोताह देखाड़ेल हे।
यीशु ताह केयो, “एय फिलीपुस, मी ओला दिह वोर तुमरी हिऱ्यो हे, तु माहु नाह जाणेत काय? जो कुण माहु दिखेल हे, तो मार आबाख दिखेल हे।” ते तु काहा किथे, “आमुह आबोख देखाड़?”
तुमू पुस्तेक माय होदतेह, काहाकाय तान द्वारा तुमूह जेलेमक्यो जीवाय जुड़ी इही तुमूह लागेह। एने ज्यो तोस हे जो मार बाराम गोवाय दिथे!
तान बाराम आखा जाणाव केरनार गोवाय देतेह काय जो कुण बी ता पोर बुरहो केरी, ताह यीशु नावान ताकेत माय पापान माफी जुड़ी।”
काहाकाय बोगवानुच हे जो कियेल, “आंदारा माय उजालो चोमके,” एने तोस आमरा मोना माय चोमेकनो काय बोगवानान बोड़ाय ने ओलखातान उजालो यीशु मसीन मुया केरीन उजालो एय।
तो बोगवान बोड़ाय ने उजेड़ एने तान वेहान साप रूप हे, तोच आख्यु वोस्तुह तान ताकेतीन वचना केरीन होमालने। जेवी तो आपुह आपणा पापाम रेन दोव दियेल ईतो, ते तो मोटली बोड़ाय पोर बुहेल बोगवानान जीवड़े उगी बोह गीयो।
ता जाणाव केरनारे मसी पोर आवण्या दुखान टेमाम एने ती बोड़ाय जी ज्या दुखान पासाण देखाय ज्यान होद मसीन जीवा केरीन केऱ्या जो ता माय एतो।
तेवी मी तान आरादना केरनेन केरता तान पाया हिऱ्यो पोड़ गीयो। पुण तो माहु केयो, “देख, इहकेरीन मा केरी, मी तार गेत एने दिहरा बुरहो केरनारान गेत एक पावोर हे, ता आखा यीशु देखाड़ेल खेरायीह देर रेनाह। बोगवानान आरादना किर!” काहाकाय जो खेराय यीशु देखाड़ेल हे तो जाणकाराह खुस किरेह।