32 एने मी केदी देरती पोर रेन उपेर चेड़ावाय जाह, ताहार आखा माणहाह मार फाय खेचुह।”
32 एने मी केध्दीह पृथ्वीपोररीन उन्चोईनो जाहो, तर हि-यो माहुफाय खेचीन लेह.
तो उजालान गोवाय केणेन केरता आवो, एने आखा माणहे तान खुबेर होमलीन बोगवाना पोर बुरहो मेलती।
तेवी माणहे यीशुह केया, “आमु ते नेमान ज्यी वात होमलेल हेते काय मसी जेलेमक्योच रेय। ओवतो तु काहा किथे काय माणहान बेटाख उपेर चेड़ावाय जाणो जोरेवरी हे? ज्यो माणहान बिटोख कुण हे?”
ज्यो ज्यानकेरता एनो काय यीशुन ती वात पुरी एय, जी तो ईसारो किरते लेन कियेल ईतो काय तान मोत किहीक एय।
तेवी ता यीशुह ली गीया, एने तो तान खुरूसखाम उखलीन “खोपड़ी केवातालो ती जागे आवो,” इब्रानी बाषाम ता जागाह “गुलगुता” केताला।
एने जिहकेरीन मुसा उजाड़ी माय पितलान गेड़हाह खाम्बा पोर उपेर चेड़ायेल ईतो, तिहेस केरीन जोरवरी हे काय माणहान बेटाख बी उपेर चेड़ावे,
कुण बी मार फाय नाह आव सिकेत जाह वोर आबोख जो माहु मुकलेल हे ताह खेच नाय लेय; एने सेवले दिह मी ताह पुशो जीवतो केरूह।
तेवी यीशु ताह केयो, “जेवी तुमू माणहान बेटाख उचा किरहो, तेवी तुमू जाणहो काय मी जो हे तोस हे; एने मी सोताच काय नाह किरेत, पुण जिहकेरीन मारो आबोख माहु हिकाड़ेल हे तिहेच केरीन ज्यु वातु केथु।
मसी आपणी केरता हाराप वालो बोणनो, काहाकाय आपुह वेचातो लेन नेमान हारापाह रेन सोड़व्यो काहाकाय पुस्तेक माय लिखेल हे, “जो कुण जाड़ा पोर लेटकाड़ाय जाथे तो हाराप वालो हे।”
जो आखान सुटकारान केरता सोताह किमोत ने रूप माय आप दिनो, एने तान गोवाय ठिक टेम पोर आपानी।
पुण आपु यीशुह जो हेरोगदुताह रेन थुड़ोस कोम किरेल ईतो, मोतीन दुख उखेलनेन वोजेसे बोड़ाय एने आदर ने मुकूट पेर रियेल देखतेह, काहाकाय बोगवानान किव माय तु एकेक माणहान केरता मोतीन होवाद चाखी।
यीशु खुद आपणा पापाह तान सेरीर पोर लेएन खुरूसखाम पोर चेड़ गीयो, ज्यानकेरता काय आपणा पापान केरता मोरी एने नियाव केरनारान केरता जीवे: तान मार खाणे से तुमू हुदरी जायेल हेते।
ज्यानकेरता मसी बी आखा पापान केरता एकुस वार मुरेल काय आपुह बोगवानान आहने खेरला बोणावीन पोचाड़ी एने तो सेरीरा केरीन ते माराय गीयो, पुण जीवा माय जीवाड़ाय गीयो।
एने तोस आपणा पापाह माफ किरेह, एने आपणा ओलाच नाह पुण आखी दुनियान माणहान पापाह बी माफ किरेह।
ता एक नोवालो गीत गावणे बाजरियेल एता: “तु ज्या पुस्तेकाह लेणे, एने ज्या पोर लागेल सिक्काह तोड़नेन लायकीन हे। काहाकाय तुवाह बोलीन रूप माय मार दियेल एतो, एने ताच ने द्वारा तु बोगवानान माणहाह एकेक जाती, बाषा, एने आखी वोस से देसाह वेचातो लेन सोड़ेव लियेल हे,