23 यीशु ताह जापाप आप्यो, “माणहान बेटाख ने बोड़ाय एणेन टेम आव लागेल हे।
23 ज्ञान उपेरीन यीशु केयेल, “ती टाइम आवीन गीयी हि, कि माणहान सोरान महिमा ओहलो”
जेवी माणहान बिटोख तान बोड़ाय माय आवी, एने आखा हेरोगदुत ता हेऱ्या आवती, ते तो तान बोड़ाय ने राजगादि पोर बोही,
तेवी यीशु चेलान आहने आवीन ताह केयो, “एवी हुवतीस रिवो, एने आराम किरो; दिखो, टेम आव लागेल हे, एने माणहान बिटोख पापीन आथा माय देराय जाथे।
ओवतो यीशु थोड़ोक ओंगाण गीयो एने बुई पोर पोड़ीन विन्ता केरने बाज गीयो काय केदी एय सेकी ते ज्यी गेड़ी माहु पोर रेन टेल जाय,
पुशो यीशु तिसरी वार आवीन ताह केयो, “काय तुमू एवी वोर निरहा हुवतेह? बास ती गेड़ी आव लागीह; दिखो एवी मी माणहान बिटोख पापी माणहान आथाम होपाय जाह।”
यीशुन चेला पेल ज्यी वातीह नाह सुमजेल एता, पुण जेवी यीशुन बोड़ाय एनी ते ताह एर आवी काय ज्यी वात ज्यास ने बाराम लेख मीलेल एती, एने माणहे बी ता हेऱ्या ओहलोच वेवार किरेल एता।
“एवी मारो जीव गाबराणे बाजरिनोह। केरीन एवी मी काय केरू? ‘एय आबा, ज्या दुखा रेन माहु वोचाड़?’ काहाकाय ज्या टेमान केरता मी आयेल हे।
यीशु जाण गीयो काय फसहान तिवारान पेल। माहु ज्यी दुनियाह सोड़ीन आबाख फाय जाणेन टेम आव लागेल हे। ते जीहे यीशु दुनियाम तान माणहा हिऱ्यो मोंग केरतालो, तिहेच केरीन ताह सेवली बुखेत वोर मोंग किरते रिनो।
यीशु ज्यी वात चोखाला जीवान बाराम केयो, जा ता पोर बुरहो केरतेह ताह जुड़न्यो एतो। काहाकाय जीव एवी वोर नाह उतरेल एतो, काहाकाय यीशुन एवी वोर बोड़ाय ईयेल नाह एती।