16 काहाकाय तान गीणान बोरपुरी माय रेन आमु आखाह बोरकेत पोर बोरकेत आपीन बोगवान होवटो केर दिनो।
16 काहाकाय तान परिपूर्ती आमु आखाज प्राप्त केरील हि कृपा पोर कृपा.
काहाकाय जा फाय हे ताह उंजु आपाय जाय, एने ता फाय होवटो एय जाय, पुण जा फाय कायच नाय मीले, ता फाय जो बी एय, तो मांगाय जाय।
मी ते तुमूह पाण्या केरीन मोन बोदेलनेन बपतीस्मा केरथु, पुण जो मार पासाण आवण्यो हे, तो माहु रेन जादा ताकेतवालो हे, मी ते तान खाहड़ा विसणेन लायकीन नाह सुतो, एने तो तुमूह चोखालो जीव एने आक्ठा केरीन बपतीस्मा आपी।
पुण योहान इही केयीन रोकणे बाज गीयो, “माहु ते तुवा फाय रेन बपतीस्मा लेणेन गिरेज हे, एने तु माहु फाय आवोह?”
काहाकाय मी तुमूह ओहली इकेल एने बोल आपुह काय तुमरा आखा विरोदी तुमरी हेऱ्या सामनो एने जापाप नाय आप सेकती।
काहाकाय जाह बोगवान मुकलेल हे तो बोगवानान वातु किथे, काहाकाय तो जीव माप मापीन नाह आपेत।
काहाकाय जेवी एक माणहान पापान वोजेसे मोत एकास ने द्वारा राज केर्यी, ते जा माणहे गीण एने देरमीपोणान वरदान एकवार्यास सापड़ावतेह, ता एकुस यीशु मसीन द्वारा जेलेमकी जीवाय माय राज केरहु।
एने एवी तास ने द्वारे बोरहान कारेण आमु बोगवानान गीणीम जीवाय जिवतेह। एने आमु ती आसा पोर मोठलाय केरतेह जी आसा बोगवानान बोड़ाय हेऱ्या बेचकानाह।
नेमान ओलखात ज्यानकेरता एनो काय गुनो वोदी, पुण जाहरी पाप वोदनो ताहरी बोगवानान गीण उंजु बी जादा वोदनी।
पुण तुमरे माय जेवी बोगवानान जीव रिगेह, ताहार तुमू सेरीरान काबाम नाह, जीवान काबाम हेते। पुण केदी एगदा माय मसीन जीव नाय रेय ताहार तो तान ना सोतो।
मोंडली मसीन सेरीर हे, एने तान बोरपुरी हे, जो आखा माय सोब पुरो किरेह।
एने मसीन तो मोंग जाण सीको, जो एकलीह रेन बाहेर हे काय तुमू बोगवानान सोबाव से पुरा एय जावो।
काहाकाय हेरगावाला आबाख ने खुसी ज्याच माय हे एने ताम आखी पुराय वोहे।
जा माय बोगवानान बुद्दीन एकलीन कुचीन बण्डार लिकायेल हे।
ता जाणाव केरनारे मसी पोर आवण्या दुखान टेमाम एने ती बोड़ाय जी ज्या दुखान पासाण देखाय ज्यान होद मसीन जीवा केरीन केऱ्या जो ता माय एतो।
तुमू बोगवान आबाख ने वातीन केरता निवाड़ाय जायेल हेते एने तान जीवान कामान उगे रेन, चोखाला माणहे ठेराय जायेल हेते, ज्यानकेरता काय यीशु मसीन उकुम माने एने यीशु मसीन लुयी केरीन चोखो एय जाय, तुमूह गीण एने सान्ती जुलूम काय जुलूम जुड़ते रेय।