16 एय मारा मोंगाल्ला बाय बोणहा, दुको मा खावो।
16 हे मारा प्रिय बायहो, तुमु मा ठेगावू.
यीशु ताह जापाप आप्यो, “तुमू वचन एने बोगवानान ताकेत नाह जाणते; ज्यानकेरीन बुल माय पोड़ रेनाह।
यीशु ताह जापाप आप्यो, “तुमू जुलूम बुल माय पोड़ रेनाह! एने तुमू काय जाणतेह? तुमू नाह वचनाह जाणतेह, एने नाह बोगवानान ताकेतीह।
बोगवान मुरेल माणहान नाह, पुण जीवतालान बोगवान हे। तुमू जुलूम चुक रेनाह!”
थोड़ाक दिह्यान पासाण विश्वासी माणहान मिटींग एती, ती टेम माय कोम से कोम एक होव विह माणहे एता, बायाख ने विची माय रेन पतरस उबरीन केणे बाज गीयो,
काय तुमू नाह जाणते काय अन्याय केरनारे माणहे बोगवानान राज ने वोस नाय एती, दोका माय मा रिहो नाह सिनालो केरनारे, नाह मुरती पुजा केरनारे, नाह दिहरी बायकु हेऱ्यो सिनालो केरनारे, नाह लुच्चाय केरनारे, नाह एदम्या हेऱ्यो सिनालो केरनारे,
आपणे आपाह दुको मा आपो बोगवान फुगो नाह सुतो, तुमू तोच काटहो जो तुमू पिरहो।
ज्यानकेरीन एय मारा मोंगाल्ला, जिहकेरीन तुमू जेलेम से उकुम मानते आयेल हेते, तिहेच केरीन एवी बी नाह मार हेऱ्या रेतेन पुण खाज केरीन मी सेटो रेथु, तीबी बितेन एने कापतेन आप आपणा सुटकारान काम पुरो केरती जावो;
तानकेरीन एय बाय बोणहा, तुमू मारा कोलाक मोंगाल्ला हेते, जी मारी खुसी एने मुकूट एय, मालीक माय इहीचकेरीन थोबीन रिवो
ज्यो मी ज्यानकेरता केथु, काय काल्लो बी माणुह हाजाला सोबाव केरीन तुमूह दुको नाय देय।
चेकचेल्या रिवो, काय कुण बी तुमूह ता माणहान एकलीन फालतुक वातु केरीन दुको नाय देय एने गुलाम नाय बाणाव लेय, जा माणहान रिती एने दुनियान पेल्ली हिकवोणान गेत हे, पुण मसीन गेत नाह।
जा माणहे खेरायीह रेन बोटेक जायेल हेते, एने केतेह काय आमरो पोशो जीव उठणो एय गीयोह एने थोड़ाक माणहान बोरहाह खेतेम केर देतेह।
बाय बोणहान मोंग बोणीन रेय।
एय मारा मोंगाल्ला बाय बोणहा, ज्यी वातु तुमू जाण लिवो एकेक माणुह होमेलने केरता तियार एने बोलना माय दिरो एने रागा माय बागे रेय,
एय मारा बाय बोणहा, जुलबुखे तुमू बात बातीन पारेख माय पोड़हो, ताहार ज्याह जुलूम खुसीन वात सोमजो,
एय मारा बाय बोणहा, आपणा बोक्ती वाला मालीक यीशु मसी पोर तुमरो बुरहो बेदबाव माय नाय रेय।
एय मारा बाय बोणहा, केदी कुण केय माहु बुरहो हे पुण तो काम निहे केरतेय, ते ज्या माय काय फायदो? काय ओहलो बुरहो केदी तान सुटकारो केर सिकेह?
एय मारा मोंगाल्ला बाय बोणहा, हुमलो काय बोगवान दुनियान नेजरीम जा गेरीब हेते ताह निवाड्यो काय बोरहा माय मालदार एने ता राज ने आदिकारी एय, जान वायदो तो ता हिऱ्यो किरेल हे जा ता पोर मोंग केरतेह?
एय मारा बाय बोणहा, तुमरे माय रेन जुलूम हिक आपणारे नाय बोणी काहाकाय तुमूह मालुम हे काय हिक आपणारेस होवटाह दोसी ठेराती।
एकुस मुया केरीन दन्यवाद एने हाराप दुयू निकेलतेह, एय मारा बाय बोणहा ओहलो नाय एणे जुवे।
एय बाय बोणहा, एका दिहरान विरोद माय वातु मा किरो। जो आपणा बाय बोणहान विरोद माय बुलीह ताहार नेमान विरोद नियाव किरेह, एने तु नेमा पोर चालनार नाह, पुण ता पोर आदिकारी ठेरानो।
पुण एय मारा बाय बोणहा, आखाम रेन हाजी वात ज्यी हे, काय सुगोण मा खाहो, नाह हेरगान, नाह देरतीन, नाह काल्ली चिजीन; पुण तुमरी वातु होव ते होव, एने नाह ते नाह रेय काय तुमू डेंडान लायेक नाय ठेराहो।
एय मारा बाय बोणहा, केदी तुमरे माय कुण बोरहाम रेन बोटकी जायेल हे ताहार ताह पोशो बोरहा माय लावी,