17 काहाकाय पुस्तेक किथे, “तुमू मलकिसिदक ने गेत कायेम ने केरता चाकऱ्या बोण जाहो।”
17 काहाकाय तान विषयामाय जी गवाही आपील हि, “तू मलिकिसिदकान रीतीपूर पिडीन पिडी याजक हि.”
एने ताह बोगवानान उगे रेन मलकिसिदक ने रिती पोर मोटला मुखी चाकर्यान पोद जुड़नो।
इहकेरीन तो दिहरे जागी बी किथे, “तु मलकिसिदक ने गेत, कायेम ने केरता मुखी चाकर्यो हे।”
जाहरी यीशु आपणी वोतीन आपुह रेन पेल रिगेल, तु मलकिसिदक ने रिती माय कायेम कायेम ने केरता मुखी चाकर्यो बोण गीयो।
केदी लेवी चाकराय ने रितीन द्वारे आखो सापेड़ सेकतालो, ते काल्ला दिहरा चाकर्यान आवणेन गिरेज नाह एती? काहाकाय ज्यास ने देराव पोर माणहाह कायदो बी आपायेल ईतो। एक ओहला चाकर्यान काय गिरेज एती, जो मलकिसिदक ने रिती वालान एने नाह हारून ने रिती वालान।
एने जो काय आमु कियेल हेते, तो उंजु बी साप हे काय मलकिसिदक ने गेत एक दिहरो चाकर्यो बुणीह।
पुण यीशु तेवी एक सुगोण केरीन चाकर्यो बुणेल ईतो, जेवी बोगवान ताह कियेल ईतो, “मालीक सुगोण खाईल हे, एने तो तान मोन केदी नाय बोदली: तु कायेम ने केरता चाकर्यो बोणीन रिहे।”