5 एने ता बोगवानान वचन कोलोक हाजो हे ज्य जाणेल हेते, एने जो आवणारा कालान केरता ताकेत हे।
5 एने बोगवानान श्रेष्ठ वचनमाय एने आवणारा काळान सामर्थ्याआ चोव चाखीन चुकील हि,
जो कुण माणहान बेटाख ने विरोद माय काह वातु केय तान गुना माफ एय जाती; पुण जो कुण चोखाला जीवान विरोद माय काह केय, तान गुना नाह ज्यी केली माय माफ एती, नाह ते ती केली माय माफ केराय जाती।
हेरोदेस योहानाह देरमी एने चोखालो एदमी जाणीन ताह बितालो, एने ताह वोचाड़ीन मील रियेल ईतो। एने हेरोदेस योहानान वातु होमलीन जुलूम गाबराय जातालो, पुण खुसी से होमेलतालो।
सापराट्या जागाम पुड़ेल दाणा ज्या हेते, जा वचनाह खुसी माय होमेलतेह, ते खोरा, पुण मुल नाह देरानो केरीन ता थोड़ीक वार वोर बुरहो मेलतेह, एने पारेख आवणे बुखेत बोटकी जातेह।
एने सुटकारान टुपो, एने जीवान तालवार जो बोगवानान वचन हे, लेय लिवो।
बोरहास केरीन आपु जाण लेतेह काय आखी दुनिया बोगवानान वचना केरीन बुणेल हे। पुण ज्य नाह काय जो काय देखाह, तो दिखेल वोस्तु केरीन बुणेल एय।
बोगवान ती आवणारी देरतीह जीन वात आपु केरतेह, हेरोगदुतान ताबाम नाह होप्यो।
काहाकाय बोगवानान वचन जीवतालो एने ताकेतवालो हे, एने दुयदारी तेलवारीह रेन बी जुलूम तेज हे; एने जीव एने जीवाह, एने गाठ गाठ एने गोदा गोदाह आंगे केरीन आरा पार कोरने। एने मोनान आसा एने विचारान नियाव किरेह।
पुण मालीकान वचन कायेम टिकीन रीथे।” एने ज्योस हाजाली खोबरीन वचन हे, जो तुमूह होमलाड़ेल एतो।
जीहे काय वचन किथे काय तुमू आपाप जाण जायेल हेते काय मालीक कोलोक हाजो हे।
जेवी ता मालीक एने सोड़ेवणार यीशु मसीन ओलखातीन द्वारा दुनियान बात बातीन खाराबपोणा रेन वोच निकेलनेन पासाण, एने उंजु ता माय फोसीन आरवाय गीया ताहार, तान पासाणली हाल पेल्लीह रेन बी खाराब एय जायेल हे।