3 एने केदी बोगवान होदी ते आपु ओहलोच केरहु।
3 जर बोगवानान पोटील तर आपु ज्याच केरूह.
पुण ज्यो केयीन, “केदी बोगवानान मोरजी एय ते तुमरी फाय मी पोशो आवुह।” इहकेरीन केयीन पौलुस डोंडह्या माय बोहीन इफिसुस माय रेन निकेलनो;
एने मी बोगवानान मोरजी से तुमरी फाय खुसी माय आवीन तुमरी हिऱ्यो आराम सापड़ावु।
काहाकाय मी एवी थोड़ीक वार ने केरता तुमूह मीलाणे नाह होद्थु, पुण माहो आसा हे, काय केदी मालीकान मोरजी एय ते थोड़ीक वार वोर तुमू हिऱ्यो रेह।
पुण मालीकान मोरजी एय ते मी तुमू फाय उतवाल्योच आवुह, एने ता मोठाय ने वातुह नाह, पुण तान ताकेतीह जाण लेह।
काहाकाय जा माणहे बोरहाह सोड़ देतेह, ताह पुशो पासतावो केरनेन केरता किहीक लाव सेकतेह? ता एक वार बोगवानान उजेड़ माय एता; जा हेरगावाला वरदानान होवाद चाखील एने चोखाला जीवान आपणो वाटो सापड़ायेल हेते,
ज्याह रेन दिहरो तुमूह ज्यो केणे जुवे, “केदी मालीक हुदे ते आपु जीवताला रेहु, एने ज्यो नाहते तो काम बी केरहु।”