5 काहाकाय एकेक माणुह तास ने बार विसणे जुवे।
5 काहाकाय आखाज माणहा आपणाच बार वीसति.
मी माणहान बिटोख तान हेरोगदुता हिऱ्यो तान आबाख ने बोड़ाय माय आवी, ती टेम माय एकेकाह तान कामान गेत ताह फोल आपी।
पेरनार एने पाणी टाकणार दुय एक हेते; पुण एकेक एदमी ताच ने मेहनेतीन गेत बोगवान ताह मोंजरी आपी।
तानकेरता जाह वोर मालीक नाह आवीत, टेमाह रेन पेल काल्लीस वातीन नियाव मा किरहो, तोस आदारा माय लीकेल वातु उजाला माय देखाड़ी, एने मोनान मतने वातु देखाड़ी, तेवी बोगवानान उगे रेन एकेकान बोड़ाय एय।
एने मी तीन आखा अनुयायीह मार देह, तेवी आखी मोंडली जाण जाय काय दिल एने मोनाह पारेखणार मीच हे। एने मी तुमू माय रेन एकेकाह तान कामान गेत बुदलो आपुह।
“हुमलो, मी जेल्दी आवणे माय हे! एने माणहान कामान गेत आपाण्यो हे, तो फोल मार फाय हे।