13 पुण तुमू जाणतेह काय पेल्ली वार मी सेरीरान कोमजोरीन वोजेसे तुमूह हाजाली खुबेर होमलाड्यो।
13 पुण तुमूह मालूम हि कि पेलूच मीच शरीरान निर्बल तान वजेसे तुमूह सुवार्ता आपील.
यीशु आखा गेलील माय फिरतेन एने तान बोक्ती केरन्या गेरा माय हिकाड़ते, एने हेरगान राज ने हाजाली खोबरीन पारचार किरतेन, एने माणहान आखी बातीन बेमारीह हुदाऱ्यो एने कोमजोरीह सिटो केरते रिनो।
ता फ्रुगीया एने गलातीया देसा माय रेन गीया, काहाकाय चोखालो जीव ताह आसीया माय वचन केणेन केरता मोना किरेल एतो।
मी कोमजोर माय बिय हिऱ्यो एने जुलूम कापते कापतेन तुमरी फाय आवो;
काहाकाय ता केतेह, “तान पोत्री ते ओलवी एने कमजोर हे; पुण जेवी तो सामने रिथे, ते तो सेरीराम कमजोर एने तान वचन फालतुक मालुम पुड़ेह!”
केदी मोठाय केरने जोरवरी हे, ते मी मारी कमजोरीन वातु पोर मोठाय केरूह।
मी बोलने माय एनाड़ी हे, तीबी इकेल माय नाह। आमु ज्यु एकेक वातु माय आखी बातीम तुमरी केरता केरीन देखाड़ेल हेते।
मसी कोमजोरान केरता खुरूसखाम पोर चेड़ावाय ते जायेल, तीबी बोगवानान सेक्ती से जीवतालो हे। आमु बी मसी माय कमजोर हेते, पुण आमु बोगवानान सेक्ती से जीवताला हेते, तुमरी सेवा केरनेन केरता।
माहु आश्चर्य ईथे काय जो तुमूह मसीन गीण माय हाद्यो ताह तुमू ओला उतवाल्या एगदी दिहरीस हाजाली खोबरीन केरता बोटेकणे बाजरेनाह।
एय बाय बोणहा, मी तुमूह विन्ता केरथु, तुमू मार गेत एय जावो; काहाकाय मी बी तुमरे गेत एय जायेल हे; तुमू मारो काय नुकसान केऱ्या नाह।
एने तुमू मारी सारिरीक देशाह जी तुमरी पारेख ने कारेण एती, खाराब नाह जाण्यो; नाह ताह सीट केऱ्या; पुण तुमू माहु बोगवानान हेरोगदुत खुद यीशु मसीन गेत माहु स्वीकार केऱ्या।
पुण ज्यो बी हाजो हे काय हाजाली वाती माय आखी टेम दोस्ती बाणावणेन कोसीत केराय जाय, फोक्तो तीस टेम नाह जेवी मी तुमरे हिऱ्यो रेथु।