11 बोगवानान आखा आथ्याराह बांद लिवो, काय तुमू सैतानान योजनान सामने उबरेय सिकहो।
11 बोगवानान आखा हत्यार स्वताह बांधीन ली कि तुमु शैतानन युक्त्यांसमोर उबरीयेल रेहू शकणार.
काहाकाय जुठा मसी एने जुठा जाणकार उठीन उबरी जाती, एने निसाणी एने सोमेज ने बाहेर चोमेत्कारान काम देखाड़ती काय केदी एय सेकी ते निवाड़ेल हेते ताह बी बोड़काव देती।
रात जुलूम एय जायेल हे, एने दिह उगणे माय हे; तानकेरता आपु आदारलान कामाह सोड़ीन उजालान आथ्यार बांद लिज्यो।
पुण तुमू यीशु मसीह पिर लिवो, एने सेरीरान अबिलाषाह पुरो केरनेन मोन मा लागाड़ो।
तुमू जी बी पारेख माय मा पोड़तेह ती आखा पोर आवणेवाली हे, एने बोगवान खेरो हे, एने तु तुमूह ताकेतीन बाहेर पारेख माय नाय पोड़ने देय, पुण पारेख माय रेन पार एणेन बी वाट देखाड़ी।
काहाकाय आमरी लेड़ायीन आथ्यार दुनियान नाह, पुण बोगवानान आथ्यार हेते जान द्वारे दुसमोनान गेड़ाह ओदारनेन केरता ताकेतवाला हेते।
पुण मी बिथु काय जिहकेरीन गेयड़ेक तान उशारी माय हवाह बेहकायेल, तिहेस केरीन तुमरो मोन ता खेरलाय एने चोखाला माय जो मसी हेऱ्यो एणे जुवे, खाराब नाय केराय जाय।
काय सैतान तुमू पोर आदिकार नाय केरी, काहाकाय तुमू तान विचाराह रेन एंजाणल्या नाह सोता।
एने ता अविश्वासीन केरता जान इकेल ज्या दुनियान देव जो सैतान हे आंदलो केर दियेल हे। काहाकाय मसी जो बोगवानान वेह रूप हे तान चोमेकणार हाजाली खोबरीन उजालाह ता देख नाय सेकी।
खेरायीन वचना माय, बोगवानान ताकेत माय, एने देरमान आथ्यारा केरीन जा जेवड्या डाखऱ्या आथाम हेते,
ज्यानकेरता काय आपु ओंगाण सोरान गेत नाय रेय, जो देरीयान लाटान गेत जी उगे ती उगे उसेलने फिरवाय जाणे, एने माणहान ठेग विद्यान वादोण एने माणहान चेतराय ने द्वारे वोयते जाथे।
एने नोवाला माणहाह पिर लिवो, जो बोगवानान गेत खेरायीन न्यायीपण, एने चोखाली जीवाय माय बोणाय गीयोह।
तानकेरता बोगवानान आखा आथ्यार बांद लिवो! काय तुमू केठीण दिह्यान सामनो केर सीको, एने आखो काय पुरो केरीन मोजबुत रेय सिकहो।
एने जो नोवालो माणुह, आपुह बाणावणारान वेह रूपान गेत पुरी एकली माय नोवालो इती जाथे, ताह तुमू पिर लियेल हेते।
पुण आपु जा दिह्यान हेते, बोरहान एने मोंगान कवच पेरीन एने सुटकारान आसान टुपो पेरीन जोगवीन रिवो।
केरीन जा तान द्वारे बोगवान फाय आवतेह, तो तान पुरी रिती से सुटकारो केरने माय ताकेतवालो हे, काहाकाय तो तान केरता विन्ता केरनेन केरता जेलेमक्योस जीवतालो हे।
केरीन बोगवानान उगे एय जावो। एने सैताना हेऱ्या लेड़ो, ताहार तो तुमरे आहने रेन नाह जाय।
चेकचेल्या ईवो, एने जागताला रिवो! काहाकाय तुमरो विरोदी बुतड़ो डाखारनार सिहान गेत कुणीह फाड़ खाव, ज्यो होदते फिरेह।
एवी जो तुमूह ठोकेर खाणे से वोचाड़ सिकेह, एने तान बोड़ाय ने बोरपुरीन सामने खुसी एने निर्दोस केरीन उबो केर सिकेह,
एने ता एजगेरा एने तान हेरोगदुताह बुंदे टाक देना, ज्यो तोस जुनालो गेयड़ेक हे, जो खाराब एने सैतान केवाथी, एने आखी दुनियाह बोटकावणार हे।
ता जेनवेराह एने जुठा जाणकाराह जो तान ओंगाण चोमेत्कार देखाड़तालो, ता दुयूह बोंदी बोणाव लेदा। जो चोमेत्कार केरीन माणहाह ठेगतालो। एने जा माणहे जेनवेरान साप लियेल एता एने जा माणहे मुरतीन पुजा केरताला। जेनवेराह एने जुठा जाणकाराह दुयूह बी हेलेगताला गंदक एने आक्ठान जोवरा माय जीवतालाच टाकाय गीया।
पुण मी थुआतीरान बाकी माणहाह, जा ज्यी खाराब हिकवोणाह नाह मानते एने ती वातुह जीह सैतानान उंडाल्यु वातु केतेह त्युह नाह हिकेल सोता। ज्यो केथु काय मी तुमू पोर उंजु होवटो वोजो नाय टाकुह।