6 एकुस बोगवान हे जो आखान आबोख हे, जो आखान मालीक हे, जो आखा माय काम किरेह, एने जो आखा माय हे।
6 एने आखान एकुच बोगवान एने आबोक हि, ज्यो आखाजपूर एने आखामाय एने आखाम हि.
एने आमुह पारेख माय मा पाड़हे, पुण खाराबाह रेन वोचाड़, काहाकाय राज एने ताकेत एने बोड़ाय कायेम तारीस हे, आमेन।”
ओवता तुमू इहकेरीन विन्ता किरज्यो: “एय आमरा आबा तु जो हेरगा माय हे, तारो नाव चोखालो मानाय जाय;
यीशु ताह जापाप आप्यो, “जो बी माहु मोंग केरी तो मारी हिकवोणाह मानी। एने मारो आबोख ताह मोंग केरी, ते मी एने मार आबोख ता फाय आवहु एने ता हेऱ्या रेहु।
एने एवी तारो नाव मी ताह केयो एने कितेच रेह, काहाकाय तु जो मोंग मार पोर किऱ्यो, तोच मोंग ता माय बी रेय, काय मी ता माय रेव।”
यीशु तीह केयो, “माहु मा सापली, काहाकाय मी एवी वोर आबाख फाय उंजु गीयो नाह। पुण मार बायाख फाय जाईन किय दे काय जो मार आबोख एने तान आबोख हे ता फाय मी पुशो जाणे बाजरिनोह, तो मार बोगवान एने तान बोगवान हे।”
काहाकाय तास ने उगे रेन, एने तान द्वारा, एने तास ने केरता एने तास ने द्वारा बाणायेल हे तान बोड़ाय जेलेम ईती रेय आमेन।
एने चेकीत एय ओहला कामे जुलूम बातीन हेते, पुण बोगवान एकुस हे, जो एकेक माय आखी बातीन काम किरेह।
तीबी आमरी केरता ते एकुस बोगवान हे; मतलब आबोख जान उगे रेन आख्यु वोस्तु हेत्यु एने आमु तास ने केरता हेते, एने एकुस मालीक हे, मतलब यीशु मसी जान द्वारे आख्यु वोस्तु ईयेल हेत्यु, एने आमु बी तास ने द्वारे हेते।
एने मुरती हेऱ्यो बोगवानान मोंदिरान काय समंद? काहाकाय आमु ते जीवताला बोगवानान मोंदिर हेते! जिहकेरीन मालीक कियेल हे: “मी ता माय बोहुह, एने ता माय चाला फिऱ्या केरूह; एने मी तान बोगवान रेह, एने ता मार माणहे एती।”
आखी बातीन सत्ता, आदिकारी प्रदानता, ताकेत, आदिकार एने एकेक नावान उपेर, ज्या दुनियान ओलोस नाह, पुण आवता कालाम बी लेवाय जाय।
मालीक माय एक एणेन वोजेसे तुमू बी जीवान द्वारे बोगवानान रेणेन जागो बोणनेन केरता एकठो बोणती जाथे।
एने बोरहान द्वारे मसी तुमरा मोना माय बोही काय तुमू मोंग माय मोजबुत एने पाको एन,
आबोख बोगवान एने मालीक यीशु मसीन उगे रेन आखा बायाख सान्ती एने बोरहा हेऱ्यो मोंग जुड़ी।
जा माणहे बोगवानान उकुमाह मानतेह, ता ता माय एने तो ता माय बोणीन रिथे; एने तो जो जीव आपुह आपेल हे, ता पोर रेन आपुह मालुम पुड़ीह काय तो आपु माय बोणीन रिथे।