27 एने सैतानाह टेम मा आपो,
27 एणेन शैतानाहा टायम आपु.
तेवी पतरस ताह केयो, “एय हनन्या, तु बुतड़ाह तारा मोना माय ज्यी वात किहीक टाकणे दिनो? काय तु चोखाला जीवाह जुठ बोली एने जागान किमोत माय रेन थोड़ोक वोचाड़ीन मेल लेय।
एय मोंगाल्ला, बुदलो मा लिहो, पुण बोगवानान रागाह टेम आपो, काहाकाय लिखेल हे, “बुदलो लेणे मारो काम हे, मालीक किथे मीच बुदलो लेह।”
बोगवानान आखा आथ्याराह बांद लिवो, काय तुमू सैतानान योजनान सामने उबरेय सिकहो।
एने ज्या हेऱ्यो बोरहान ढाल लेन मोजबुत रिवो; जाकेरीन तुमू ता खाराबान हेलेगताला बेलखाह ओलाड़ सीको।
केरीन बोगवानान उगे एय जावो। एने सैताना हेऱ्या लेड़ो, ताहार तो तुमरे आहने रेन नाह जाय।
चेकचेल्या ईवो, एने जागताला रिवो! काहाकाय तुमरो विरोदी बुतड़ो डाखारनार सिहान गेत कुणीह फाड़ खाव, ज्यो होदते फिरेह।