14 ज्यास ने वोजेसे मी आबाख ने ओंगाण गुटण्या टेकथु।
14 मी याकारनावजेसें ता पित्या सुमोर मांडा टेकविलो,
यीशु चेलाह रेन दिगोड़ टाकणे उलोक सीटे जाईन मांड्या वोलीन विन्ता केरने बाज गीयो,
इहकेरीन केयीन पौलुस ता हिऱ्यो मांड्या वोलीन आखा विन्ता केऱ्या।
जेवी ताहरी आमरो रेणेन टेम पुरो एय गीयो, ते आमु ता रेन चाल देना। एने आखान बायकु एने सोरा बेल आमुह गावान बाहेर देरीयान दिड़े वोर पोचाड़ने आवा, एने आमु आखा मांड्या वोलीन विन्ता केऱ्या।
ओवतो मांड्या वोलीन स्तिफनुस मोठेस आयेड़नो, “एय मालीक, ज्यो पाप न्या पोर मा लागाड़े!” एने इहकेरीन केयीन स्तिफनुस मोर गीयो।
तेवी पतरस आखाह बाहेर निकाल दिनो, एने मांड्या वालीन विन्ता किऱ्यो एने देड़ान उगे देखीन केयो, “एय तबीता, उठ।” तेवी ती तीन डोला उगाड़ देनी; एने पतरसाह देखीन उठ बोहनी।
आमरा मालीक यीशु मसीन बोगवान एने आबाख ने दन्यवाद एय काय तो आमुह मसीन द्वारा आखी बातीन हेरगावाल्यु आत्मिक बोरकेत आपेल हे।
जा माय हेरोग एने देरती पोर, आखा गेराणान नाव मेलाय जाथे,
काय जा हेरगाम एने देरती पोर एने देरतीन बुंदे हेते, ता सोब यीशुन नाव से मांड्या पोड़ी,