16 एने मी ताह केह काय मार नावान केरता ताह कोहला कोहला दुख वेठणे पोड़ी।”
16 मी स्वता: ताह हे आखा केनार हि जे ताह मारो नावान सहन केरणू लागणार हि.”
तेवी ता तेकलीत आपणेन केरता तुमूह देराव देती, एने तुमूह मार टाकती एने मार नावान कारेण आखा देसान माणहे तुमू हेऱ्या दुसमोनाय केरती।
“बोरकेतवाला हेते तुमू; जेवी माणहे मार केरता तुमरी चिहटा केरती, एने सेतावती एने मार केरता तुमरा विरोद माय जुठ बोली बोलीन तुमरी विरोद माय आखी बातीन खाराब वातु केती।”
मी तुमूह कियेल ईतो ती वातीह एर किरो: “पावोर तान मालक्याह रेन मुठो नाह सुतो,” ता माहु वेला केराया, तुमूह बी वेला केरावती; केदी ता मारी हिकवोणाह मानती, ताहार तुमरी बी हिकवोण मानती।
एने विश्वासीन मोनाह मोजबुत किरते रेना, एने ज्यो उत्साह किरते रेना काय बोरहान खेरायी माय टिकीन रिवो। एने ज्यो हिकवोण आपताला, “आमुह मोटलो दुख वेठीन बोगवानान राज माय रिगणे पोड़ी।”
तो आमरी फाय आवीन एने पौलुसान पोट्टो लिदो, एने तान आथ पाय बांदिन केयो, “चोखालो जीव इहकेरीन किथे काय ज्यो पुट्टो जा माणहान हे ताह यरूशलेम माय यहुदि माणहे इहकेरीन बांदती, एने बिगेर यहुदिन आथा माय होपती।”
पुण पौलुस जापाप आप्यो, “तुमू ज्यो काय केरतेह काय रेड़ रेड़ीन मारा मोनाह तोड़तेह? मी ते मालीक यीशुन नावान केरता यरूशलेम माय नाह निस्तो बांदाणे ओलोस पुण मोरनेन केरता बी तियार हे।”
ताहरी आमु थोड़ाक विश्वासी जुड़ना, एने आमु ता हेऱ्या एक एप्तो वोर रेना। चोखाला जीवाम बोरायीन पौलुसाह केया तु यरूशलेम माय मा जाहे।
एने न्याहरी बी तारो नाव लेणाराह आखाह बांदुह ओहलो मुखी चाकऱ्या फाय रेन शाऊलाह आदिकार जुड़ेल हे।”
पुण एवी उठीन हेयरा माय जा, एने जो तुवाह केरनु हे तो तुवाह केवाय जाय।”
पुण एकेक वातु माय बोगवानान पावोरान गेत आमरा हाजाला गुणाह देखाड्या केरतेह, मोटली दिरी माय, गेरीबी माय, मुसीबत माय,
काय तुमू माय रेन कुण बी ज्या तेकलीत ने कारीन गाबराय नाय, काहाकाय तुमू सोता जाणतेह काय ज्यी तेकलीत बोगवानान मोरजीन ईसो हे।
ज्यानकेरता ज्यो दुख मी वेठथु, तीबी लाजवात नाह, काहाकाय मी जा पोर बुरहो किरेल हे, ताह मी जाणथो; एने माहु बुरहो हे काय तो मार ईसाह ते दिह वोर राखवाली केर सिकेह।
एने माहु पोर जो दुख अन्ताकिया माय इकुनियुम माय एने लुस्रा माय पुड़ेल एतो, एने जो काय मी सेहेन किरेल तो तु जाणेह, पुण मालीक माहु ताम रेन सोड़ीव लियेल।
केदी मसीन नावान केरता तुमरी चिहटा ईथे ताहार तुमू बोरकेतवाला हेते, काहाकाय बोड़ाय ने जीव, जो बोगवानान जीव हे, तुमरी पोर आवती रीथे।
मी योहान, तुमरो बाहख यीशु मसीन कारेण दुख एने राज एने दिर माय तुमरी हिऱ्यो बागीदार हे। मी पतमुस नावान टापु माय बोगवानान वचन एने यीशुन गोवाय केणेन कारेण बोंदी ईतो।