10 पुण स्तिफनुस ओहली इकेल एने जीवा माय बोलतालो काय ता तान सामनो नाह केर सेक्या।
10 पुण तो ज्या बुद्धीसी एने आत्मा ने बोलीह एतो ते तान सुमोर उबरीयेल रेहू शकले नाहं.
तो एलियान गेत जीवाम एने ताकेत माय एन मालीक ने ओंगाण ओंगाण चाली काय डायडायान मोन सोरा पोऱ्यान उगे केर देय, एने कायदो नाह माणनाराह देरमीन सोमेज माय लावी, एने बोगवानान केरता एक हाजी पोरजा तियार केरी।”
काहाकाय मी तुमूह ओहली इकेल एने बोल आपुह काय तुमरा आखा विरोदी तुमरी हेऱ्या सामनो एने जापाप नाय आप सेकती।
सिपाय जापाप आप्या, “काल्लो माणुह केदी ओहल्यु वातु नाह केऱ्यो, जिहकेरीन ज्यो किरेह!”
पुण केदी बोगवानान उगे रेन हे, ते तुमू ताह केदिस खेतेम नाय केर सिकहो। इही नाय एय काय तुमू बोगवाना हेऱ्या बी लेड़ाणारे ठेराहो!” तेवी पोंचान माणहे गमलीएल ने वात मान लेदा।
तेवी ता थोड़ाक माणहाह ज्यो केणेन केरता ईरेचेड़ाया, “आमु ज्याह मुसान एने बोगवानान विरोद माय चिहटान वातु केरतालो होमलेल हेते!”
तेवी ता बोक्ती केरन्या गेरा माय रेन जो लिबीरतीन केवाताली, एने कुरेनी एने आलेकजांडरीया एने किलीकीया एने आसीयान माणहाम रेन थोड़ाक माणहे उठीन स्तिफनुसा हेऱ्या बोलचाल केरने बाज गीया।
एय एकएट्या माणहे, “तुमरो मोन एने कान बिगेर खेतनान हे, तुमू जेलेम चोखाला जीवान विरोद केरतेह: जीहे तुमरा बाप दादा केरताला, तिहेच केरीन तुमू बी केरतेह।
मार वचन एने मार पारचार माय एकेलीन लालचावणेन वातु नाह, पुण बोगवानान जीवान ताकेतीन पुरावो ईतो।