7 एने ताहरी जाईन ता हाजाली खुबेर होमलावते रेना।
7 एने ताहारी सुवार्ता पोरचार केरीन लागिल.
विश्वासी माय रेन थोड़ाक माणहे ती तेकलीत ने वोजेसे जी स्तिफनुसान मोतीन वोजेसे ईयेल एती, जोत तोथा वेराय जायेल एता, ता फिरते फिरतेन फीनीके एने साइप्रस, एने अन्ताकिया माय पोचना, पुण यहुदि माणहाह सोड़ीन दिहरा कुणीह बी वचन नाह केताला।
“एय माणहे, तुमू ज्यो काहा केरतेह? आमु बी तुमरी गेत माणहे हेते! एने तुमूह बोगवानान हाजाली खुबेर होमलावणेन केरता आमु न्या आयेल हेते, एने तुमू ज्यु उदड्यु चिजीह रेन आलेग एन जीवताला बोगवानान उगे वोलो, जो हेरोग, देरती, देरीयो एने जो काय ता माय हे, बाणायो।
पौलुस एने बरनबास दिरबे गावान माणहाह हाजाली खुबेर होमलावीन जुलूम होवटा चेला बाणाया। एने लुस्रा, इकुनियुम एने फिसीदियान अन्ताकिया गावा माय ता पोशा आवा,
जेवी पौलुस ज्यो देरसेन दिख्यो ते ज्यो सोमेजते लेन काय बोगवान आपुह ता माणहा माय हाजाली खुबेर केणेन केरता हादेल हे, आमु चालोच मकादुनिया जाणेन विचार केऱ्या।
पौलुस तान रितीन गेत बोक्तीन गेरा माय गीयो, एने तीन विहेवणेन दिह वोर चोखाली पुस्तेक माय रेन ता हिऱ्यो बोलचाल किरते रिनो।
जा विश्वासी माणहे खोवलाय जायेल एता, एने जाहरी बी गीया ताहरी ता हाजाली खुबेर होमलाड़तेन फिरना।
पुण तुमू खुद जाणतेह काय थिस्सलुनिक्यो माय आवणेन पेल आमु फिलेपी हेयरा माय अपमान एने दुख विठेल। एने आमरो बोगवान आमुह ईमोत आपेल, काय आमु बोगवानान हाजाली खुबेर केठीण विरोद एन बी तुमूह होमलाड़ी।
काय तु वचनान पारचार केर, टेम माय एने बिगेर टेम माय तियार रे, आखी बातीन सेहणे माय एने हिकवोण हेऱ्यो उत्साह आपीन जोर दे, एने दोपकाव एने सोमजाड़।