3 तेवी ता उपास एने विन्ता केरीन एने ता पोर आथ मेलीन ताह वोलाव देना।
3 “तेवी तास उपास एने प्रार्थना केरीन तां पोर आथ मेलीन आपील.”
एवी ती चोवरायसी वोरह्यान रांडायेल एती, एने मोंदिराह नाह सोड़ताली एने उपास एने विन्ता केरीन रात दिह बोक्ती केरताली।
तेवी ता ज्यी विन्ता केऱ्या, “एय मालीक, तु जो आखान मोन जाणेह ज्यो देखाड़ काय न्या दुयाम रेन तु कुणीह निवाड़ेल हे
जेवी ता उपास देरीन मालीकान सेवा केरने बाजरियेल एता, तेवी चोखालो जीव केयो, “मार केरता बरनबास एने शाऊलाह ता कामान केरता आलेग किऱ्यो ज्यानकेरता मी ताह हादेल हे।”
चोखाला जीवान द्वारे तान वोलावणो एणेन बाद बरनबास एने शाऊल सीलुकीया माय गीया, एने ता रेन डोंडह्या माय बोहीन साइप्रस गीया।
एने ता एक एक मोंडली माय तान केरता अगुवा निवाड़ेन नियुक्त केऱ्या, एने उपास एने विन्ता केरीन ताह मालीकान आथा माय होप्या जा पोर ता बुरहो किरेल एता।
एने ता रेन ता सीरीयान अन्ताकिया माय जाणेन डोंडह्या माय बोहीन निकेलना, जाहरी ता ता कामान केरता जा ता पुरो किरेल एता, बोगवानान गीणा माय होपाय जायेल एता।
पुण पौलुस सिलासाह निवाड़ लिदो, एने विश्वासीह ता दुयूह मालीकान गीणी माय होप देना एने पौलुस ता रेन जात रिनो।
ता न्याह प्रेरितान सामने लेन आवा, एने ता विन्ता केरीन ता पोर आथ मेल्या।
तेवी हनन्या उठीन ता गेरा माय गीयो, एने ता पोर तान आथ मेलीन केयो, “एय बाहख शाऊल, मालीक मतलब यीशु, जो ती वाटे माय जा रेन तु आवो तुवाह देखायेल ईतो, तोस माहु मोकलेल हे काय तु उंजु देखणे बाज जाय एने चोखाला जीवा केरीन पुरो बोराय जाय।”
एने ता पारचार किहीक केरती जाह वोर काय मोकलाय नाय जाती, जिहकेरीन लिखेल हे, “हाजाल्यु वातुन हाजाली खोबरीह केणारान पाय कोहला हाजा हेते!”
तुवा पोर डावाला माणहे आथ मेलनेन बुखेत जाणकारान द्वारा जो वरदान तुवाह आपायेल हे, दिहरी उगे द्यान मा लागाड़े।
उतवाल्यो एन कुणी पोर बी आथ मा मिलहे, एने दिहरान पापाम बागी मा इही; आपणे आपाह चोखो बोणावीन मेल।
ज्यानकेरता मी तुवाह एर केरावथो काय तु ता वरदानाह जीवतालो मेल जो तार उपेर मार आथ मेलनेन द्वारा बोगवान तुवाह आपेल हे।
एने ती हिकवोण जीह तु मोकतास गोवान सामने मार फाय रेन होमलेल हे, ती हिकवोणाह विश्वासयोग्य माणहाह होप दे जा दिहराह हिकाड़नेन लायकीन एती।
ता मोंडलीन ओंगाण तार मोंगान बाराम पुरावो दियेल हेते। एने जो बोगवानान माणहान केरता हाजो हे, इहकेरीन ताह तु वाटी लागाड़हे ताहार तु जुलूम हाजो किरहे।
तानकेरता ओहला माणहाह गेराम हादणे जुवे, काय आपु बी खेराय माय तान हाती बोणहु।