1 ती टेम हेरोद राजा मोंडलीन थोड़ाक मेहमेराह सेतावणेन सुरवात किऱ्यो।
1 ता टायीमा हेरोदेसाने कलीसियान कायीच माणहा छळाकेरटा तान पोर आथ टाकील.
ता दिह्या माय गेलील देसान राजा हेरोदेस यीशुन बाराम होमल्यो,
काहाकाय हेरोदेस राजा तान बाहख फिलीपुस ने बायकु हेरोदियास ने वोजेसे, योहानाह बांदिन जेली माय कोंडाड़ दियेल ईतो।
पुण जेवी हेरोदेस राजान जेल्मो दिह आवो, तेवी हेरोदियास ने सोरी माय नाच देखाड़ीन हेरोदेसाह खुस केरी।
तेवी ता तेकलीत आपणेन केरता तुमूह देराव देती, एने तुमूह मार टाकती एने मार नावान कारेण आखा देसान माणहे तुमू हेऱ्या दुसमोनाय केरती।
जेवी मोंदिर माय मी दाड़ीन तुमरे हिऱ्यो रेतालो, ते तुमू माहु काहा देरनेन कोसीत नाह केऱ्या; पुण ज्यो तुमरो टेम हे, एने आदारलान राज हे।”
मी तुमूह कियेल ईतो ती वातीह एर किरो: “पावोर तान मालक्याह रेन मुठो नाह सुतो,” ता माहु वेला केराया, तुमूह बी वेला केरावती; केदी ता मारी हिकवोणाह मानती, ताहार तुमरी बी हिकवोण मानती।
ता तुमूह बोक्तीन गेरा माय रेन निकाल देती, एने ओहलो टेम आवणे बाजरिनोह काय ता तुमूह मार टाकती एने ओहलो सोमेजती काय आमु बोगवानान सेवा केरतेह।
एने ता तिहेच केरीन केऱ्या, एने बरनबास एने शाऊलान आथाम यरूशलेम ने मोंडलीन डायडाया फाय ता पोयशा मोकली देना।
तो योहानान बाहख याकुबाह तालवार केरीन माराव टाक्यो।
हुदारनेन केरता तु तारो आथ ओंगाण केर काय चोमेत्कार एने निसाणी तारो चोखालो पावोर यीशु मसीन नावाम केराय जाय।
इहकेरीन आखा यहुदिया, एने गेलील एने सामरीया माय मोंडलीह सान्ती जुड़नी। एने तान उन्नती एते गियी, एने ती मालीकान बिय एने चोखाला जीवान उत्साह माय चालते एने वोदते गियी।