14 पुण मी जेल्दीच तुवाह मीलाह ओहली मार आसा हे, तेवी आपु आमने सामने वातु केरहु।
14 पुण माहु आशा हि कि तारो हेरी जोलदी भेट केरूह, तेवी आमु ओगाण वातू केरूह.
तानकेरता बायणान राखवाल्यो बायणो उगाड़ दिथे, एने मेंड्रा तान आवाज होमेलतेह, तो तान मेंड्राह नाव लेन हादेह, एने ताह बाहेर ली जाथे।
एप्तान पेल्ले दिह हांज पोर जाहरी चेला एता, काहाकाय तावाला बायणा यहुदि आदिकारीन बिय ने वोजेसे बोंद एता, तेवी तान विची माय यीशु आवीन उबरीन ताह केयो, “तुमूह सान्ती जुड़ी।”
यीशु पुशो ताह केयो, “तुमूह सान्ती जुड़ी, जिहकेरीन आबोख माहु मुकलेल हे। तिहेच केरीन मी बी तुमूह मोकेलथु।”
पुण मी केथु, चोखाला जीवान गेत चालो ताहार तुमू सेरीरान लालुस काल्ली बी रिती से पुरी नाय किरहो।
आबोख बोगवान एने मालीक यीशु मसीन उगे रेन आखा बायाख सान्ती एने बोरहा हेऱ्यो मोंग जुड़ी।
मोंग माय एकमेकाह गेले लागाड़ीन नमस्कार किरो। तुमू आखाह जा मसी माय हेते, सान्ती जुड़ी।
माहु मोकत्युस वातु तुमूह लेखणु हे, पुण कागेद एने साई केरीन लेखणे नाह होदित, पुण आसा हे काय मी तुमू फाय आवुह एने आमने सामने वातु केरहु, ज्यो केरने से आपणी खुसी पुरी एय।