13 पुण एय बाय बोणहा, हाजो काम केरनेम ईमोत मा सोड़ो।
13 तुमु, हे बायहो, हाजो केरणेम तुट गीयो मा.
उवतो यीशु तान चेलाह ज्य हिकाड़नेन केरता एक किस्सो केयो, काय जेलेम विन्ता केऱ्या किरो एने ईमोत मा आरो:
जो हाजाला कामान दुंद माय रेयीन बोड़ाय, मान एने कायेमान होदवाल्यो हे, ताह बोगवान जेलेमक्यी जीवाय आपी।
एने जुलबुखे आखो काय तान उगे एय जाय, ते बिटोख सोता बी तान ताबाम एय जाय, जो आखो काय तान ताबाम केर दियेल, काहाकाय आखा माय बोगवानुस सोब वोस्तु एने सोब वातु पोर पुरी रिती माय राज केरी।
तानकेरता जेवी आमु पोर ओहली गीण एनी काय आमुह जी सेवा जुड़नी, ते आमु ईमोत नाह सोड़ते।
तानकेरता आमु ईमोत नाह सोड़ते, एने आमरो बाहेरल्यो सेरीर खेतेम ईती जाथे, पुण आमरो मायवालो सेरीर दाड़ीन दिह नोवालो ईती जाथे।
मी ज्यी विन्ता केरथु काय तुमरो मोंग खेरली इकेल केरीन एने आखी बातीन मोना हेऱ्यो उंजु बी होवटोह वोदते जाय,
तान केरता एय बाय बोणहा, आमु तुमूह विन्ता केरतेह एने मालीक यीशु माय सोमजाड़तेह काय तुमूह कोहली चाल चालीन बोगवानाह खुस केरने जुवे, एने ज्यो तुमू आमु फाय रेन हिकेल हेते, एने तुमू ताज ने गेत वागतेह, एने ताज माय वोड़ती जावु।
तीबी ताह दुसमोन मा सुमजो, पुण विश्वासी हाती जाणीन सोमजाड़ो।
तानकेरीन ता पोर मोन लागाड़ो, जो आपणा विरोदा माय पापीन ओलो विरोद वेठ लियेल काय तुमू नाराज एन ईमोत नाय सोड़ दिहो।
एने तुमू ती हिकेह, जी तुमूह बेटाख ने गेत जुड़ेह, विहरी जायेल हेते: “एय मार सोरा, मालीकान सिक्शाह उदेड़ वात मा सोमजे, एने जेवी तो तुवाह गुड़के ते ईमोत मा सोड़हे।
तु दिर दिरेह, एने मार नावान केरता दुख वेठ वेठीन थाकील नाह, एने नाह पासाण फिरनु।