21 आखी वातुह पारखो; एने जी हाजी हे तीह देरीन रिवो।
21 आखा वातून ओलेख केरू; जे हाजो हेते ताह देरावीन रीवू.
तुमू खुद फिसलो काहा नाह केर लेते काय हाजो काय हे?
तुमू मार माय बोणीन रिवो, एने मी तुमरे माय बोणीन रेह। एने जी डाल अंगुर ने वेलाम नाह रेत; ती तीन तीन नाह फोल सिकेत। तिहेच केरीन तुमू बी मार माय बोणीन रेया बिगेर फोल नाय लाव सिकहो।
जा यहुदि यीशु पोर बुरहो किरेल एता, ताह यीशु केयो, “केदी तुमू मारा हिकवोणान पालेन किरहो, ते खेरीच मारा चेला केवाहो।
जेवी बरनबास ताहरी पोचीन माणहाह दिख्यो काय बोगवान ताह किहीक गीण आपेल हे खुस एय गीयो, एने आखाह विन्ता किऱ्यो काय तुमरा पुरा मोना केरीन खेरलाम एने मालीका हेऱ्या विश्वासयोग्य रिवो।
एने विश्वासीन मोनाह मोजबुत किरते रेना, एने ज्यो उत्साह किरते रेना काय बोरहान खेरायी माय टिकीन रिवो। एने ज्यो हिकवोण आपताला, “आमुह मोटलो दुख वेठीन बोगवानान राज माय रिगणे पोड़ी।”
ज्या माणहे थिस्सलुनिक्योन यहुदिह रेन मोकला मोनान एता। काहाकाय ता मोटली खुसी माय वचनाह मान लेदा, एने दाड़ीन चोखाली पुस्तेक माय द्यान देन चोकसी केरती रेना काय ज्यी वातु पौलुस कियेल हे, ती खेरी हे काय नाह।
ज्यी दुनियान गेत मा बुणो; पुण तुमरा मोनान नोवाला एय जाणे से तुमरो बोलनो चालनो बी बोदेलती जाय, जाकेरीन तुमू बोगवानान हाजाली, एने पोटनार, एने सिद्द आसा अनुबव केरीन मालुम केरती रिवो।
मोंग बिगेर कोपेट वालो रेय; बुराय से विरोद किरो; बोलाय माय लागेल रिवो।
तानकेरता एय मार मोंगाल्ला बाय बोणहा, मोजबुत एने वातड़ा रिवो, एने मालीकान कामा माय कायेम वोड़ते जावो, काहाकाय ज्यो जाणतेह काय तुमरी मेहनेत मालीक माय उदेड़ नाह सोती।
माणहा माय रेन कुण काल्ली माणहान वातु जाणेह, माणहान जीव उलुस जी वातुह जाणेह जो ता माय हे, तिहेस बोगवानान वातु बी कुणीस नाह जाणेत, पुण बोगवानान जीव उलुस।
तानकेरता जाह वोर टेम जुड़ी आपु आखा हेऱ्या हाजो केरी, खास केरीन विश्वासी परीवार वाला बाय बोणहा हेऱ्या।
एने ज्यो पारखो काय बोगवानाह काय पुटीह।
न्या वोर काय तुमू हाजाम रेन हाजी वातुह मोंगाल्ली जाणो, एने मसीन दिह वोर निर्दोस बोणीन रिवो, एने दोस मा मांगाड़ो;
तानकेरीन जा वोर आपु पुचील हेते, ताच ने गेत चाले।
ज्यानकेरीन एय बाय बोणहा, जी जी वातु खेरली, आदरणीय, हाज्यी, चोखाली, मोनाह पुटी तोहली, मतलब जी बी हाजा गुण एने स्तुतीन लायेक वातु हेत्यु, त्यु पोर द्यान लागाड्या किरो।
होमालीन! कुण बी एगदाह बुरायीन बोदले बुराय नाय केरी; एने कायेम एका दिहरान एने आखान हाजो केरती रिवो।
एने आखा बातीन बुरायीह रेन वोचीन रिवो।
तान केरता एय बाय बोणहा, मोजबुत रिवो; एने जी जी वातु तुमू आमु फाय रेन पत्री एने वचनान द्वारे हिकेल हेते, ताह देरीन रिवो।
जा बुरहो केरनारे माणहे आसीया खेड़ा माय हेते, ता मार हेऱ्या रेन सेटा एय गीयाह, ज्यो तुवाह मालुम हे; जा माय फुगीलुस एने हिरमुगीनेस न्या हेते।
ताम रेन कोलाक ओहला माणहे हेते जा गेरा माय मोनेस रिग जातेह, एने पापान दोसाम दाबायील, एने आलेग आलेग बातीन लोब लालुस माय फोस रेन्युह, ता ओहल्यु कोमजोर बायकुह ताबाम केरतेह,
आलेकजांडर ताम्रकार माहु जुलूम नुकसान पोचाड़ेल हे, मालीक तान कामान गेत ताह बुदलो आपी।
आवो आपु आपणी आसान अंगीकाराह मोजबुती माय देरीन रेता, काहाकाय जो वायदो किरेल हे, तो खिरो हे;
एय मोंगाल्ला, एक एक जीवा पोर बुरहो मा किरहो, पुण ता जीव बोगवानान उगे रेन हेते काय नाह तान पारेख किरज्यो; काहाकाय मोकतास जुठा जाणकार दुनिया माय फिरने बाजरेनाह।
जो तु किरेल एने तार मेहनेतीन कामाह एने दिराह मी जाणथु; एने ज्यो बी काय तु खाराब माणहाह देख नाह सिकेत। एने जा सोताह प्रेरित केतेह, पुण ता नाह सोता, तु ताह होदिन जुठा सापड़ायेल हे।
पुण जो काय तुमू फाय हे, ताह मार पोशो आवणे वोर देरीन रिवो।
मी उचकाहुच आवण्यो हे। जो काय तुमू फाय हे ता माय बोणीन रिवो, काय एगदो तुमरो जित ने ईनाम तुमू फाय रेन सांडाड़ नाय लेय।
तानकेरता ईर किर काय तु कोहली हिकवोण हिकेल एने होमलेल ईतो; एने तान पालेन किर एने पापा माय रेन मोन फिराव। केदी तु जागही नाय, एने मी चोर जिहकेरीन आवणे तिहकेरीन आव जाह, एने तु केदी बी जाण नाय सिकहे काय मी काल्ली टेम तार फाय आव जाह।