4 जेवी मुखी राखवाल्यो आवी, तेवी तुमूह बोड़ायीन ओहलो मुकूट जुड़ी जान होबा केदी गेटणे नाह।
4 ताहेरया आबुक पालनारो प्राप्त एय, तर तुमूह महिमान मुकूट आपील जाहू जो कोमजनार नाहं.
“मीच हाजालो गोवाल हे, हाजालो गोवाल मेंड्रान केरता तान जीव आपेह।
एकेक पेहेलवान आखी बातीन दिर खाणे; ता ते एक कोमाणार हार सापड़ावणेन केरता ज्यो सोब केरनु, पुण आपु ते ता हारान केरता काम केरतेह, जो कायेम कोमात नाह।
एवी ओंगाण मार केरता नियाव तो मुकूट मेल रिनोह, मालीक जो देरमी एने नियाव केरनार हे, ते दिह माहु आपी, एने माहु ओलोस नाह, पुण ता आखान केरता जा तान आवणेन मोंगाल्लो जाणतेह।
एवी हुक वालो बोगवान, जो आपणा मालीक यीशुह जो मेंड्रान मुठलो राखवाल हे जेलेमक्यास लुयीन गुणा केरीन मुरेल माय रेन जिवाड़ेन लियावो,
बोरकेतवालो हे तो माणुह जो पारेख माय मोजबुत रीथे, काहाकाय पारेख माय खेरो निकलीन जीवाय ने तो मुकूट सापड़ावी, जान वायदो मालीक ताह मोंग केरनारा हिऱ्यो किरेल हे।
काय ता आदिकाराह सापड़ावे जो बोगवाना फाय रेन जुड़ेह, जो खेतेम नाह एणार सोतो, हाजो एने जेलेमक्यो हे तो तुमरी केरता हेरगा माय मीलेल हे;
काहाकाय तुमू पेल मेंड्रान गेत बोटेकताला, पुण एवी तुमरा जीवान राखवाल्या एने गोवाल्या फाय पोशा वोलीन आयेल हेते।
काय बोगवानान ता टोलान जो तुमरी विचीम हे राखवाल किरो; एने ज्यो केरने पुड़ेह केरीन नाह, पुण बोगवानान मोरजीन गेत खुसी माय तान देखरेत किरो, एने कामाय ने केरता नाह, पुण मोन लागाड़ीन किरो।
एय मोंगाल्ला बाय बोणहा, एवी आपु बोगवानान सोरा हेते, एने ओंगाण आपु काय बोणहु ज्यो उंजु मालुम नाह पोड़नो! पुण ज्यो मालुम हे काय जेवी तो आवी, तेवी आपु तान गेत एहु; काहाकाय जोहलो तो हे तोहलोस आपुह देखाय।
दिखो, तो वादला हिऱ्यो आवण्यो हे! एने आखा माणहे ताह देखती, ता माणहे बी देखती जा ताह मारील एता। एने देरतीन आखा माणहे तान कारेण साती ठोकीन रेड़ती। आमेन।
जो दुख तुमूह वेठण्यो हे, ताहसे मा बिहो। हुमलो! सैतान तुमू माय रेन थोड़ाक माणहाह जेलीम कोंडणो हे, ताकाय तुमू पारखाय जाय एने तुमूह दोह दिह वोर दुख वेठणे पोड़ी। एने तुवाह मोरने पोड़ी तीबी बोरहा माय मोजबुत रे, ते मी तुवाह जित ने ईनाम जीवाय आपुह।
मी उचकाहुच आवण्यो हे। जो काय तुमू फाय हे ता माय बोणीन रिवो, काय एगदो तुमरो जित ने ईनाम तुमू फाय रेन सांडाड़ नाय लेय।