21 एय मारा सोरा, सोताह मुरतीह रेन वोचाड़ीन मीलो।
21 हे सोरा, तुमु स्वतांह मूर्ती से वोचाडीन मेल्जू.
एने आमुह पारेख माय मा पाड़हे, पुण खाराबाह रेन वोचाड़, काहाकाय राज एने ताकेत एने बोड़ाय कायेम तारीस हे, आमेन।”
ज्यानकेरता एय मारा मोंगाल्ला बाय बोणहा, मुरती पुजाह रेन वोचीन रिवो।
एने तुमू मुरतीन पुजारा मा बुणो जोहला काय ता माय रेन कोलाक बोण जायेल एता, जोहलो लिखेल हे, “माणहे खाणे पिणे बोठा एने पासाण एक दिहरा हेऱ्यो खाराब काम केरने बाज गीया।”
काहाकाय ता माणहे खुद आमरा बाराम केतेह काय जेवी आमु तुमू फाय आवा, तेवी आमरो स्वागत किहीक किरेल ता सोता गोवाह हेते। एने तुमू किहीक मुरती उगे रेन बोगवाना उगे फिरना, ताकाय जीवताला एने खेरला बोगवानान सेवा चाकरी केरी।
एय मारा सोरा, तुमू पाप नाय केरने जुवे केरीन मी ज्यो तुमूह लेखथु; एने केदी एगदो पाप केरी, ते आबाख फाय आपणो एक मोदेक केरनार हे, मतलब सिदो यीशु मसी।
तान पिड़ान दुवाड़ो कायेम कायेम उटती रेय। जा माणहे ता जेनवेरान एने तान मुरतीन आरादना केरती एने तान नावान साप लागाड़ती, ता माणहाह रात दिह हुक नाय जुड़ी।
ज्यो देखीन बाकीन माणहे जा त्यु पिड़ा माय रेन वोचेल माणहे जा माराय नाह जायेल एता, ता तान आथा केरीन बाणायेल वोस्तु से मोन नाह फिराया। बुतड़ान एने होना चांदीन डेगड़ान, एने लाकड़ान पुजा केरने नाह सोड्या, ती मुरती नाह देख सिकेत, नाह होमेल सिकेह, नाह चाल सिकेत।