26 मी तुमूह ता माणहान बाराम लिखेल ईतो, जा तुमूह बोटकाड़तेह।
26 मी आवो वातू तुमूह तान विषय माय लिखील हि, जे तुमूह बहकायील;
काहाकाय जुठा मसी एने जुठा जाणकार उठीन उबरी जाती, एने निसाणी एने सोमेज ने बाहेर चोमेत्कारान काम देखाड़ती काय केदी एय सेकी ते निवाड़ेल हेते ताह बी बोड़काव देती।
काल्ला बी माणहान द्वारा तान चिहटा एणेन पारवांगी नाय आपी, जीवा माय गेरबोड़ो एने हेरोगदुतान पुजा केरावीन तुमूह दोवेड़नेन फोला हेऱ्या रेन सेटा नाय केरी। ओहलो माणुह दिखेल वातु माय लाग रीथे एने तान सारिरीक सोमेज माय वायबार मोठाय किरेह।
चेकचेल्या रिवो, काय कुण बी तुमूह ता माणहान एकलीन फालतुक वातु केरीन दुको नाय देय एने गुलाम नाय बाणाव लेय, जा माणहान रिती एने दुनियान पेल्ली हिकवोणान गेत हे, पुण मसीन गेत नाह।
चोखालो जीव साप साप किथे काय ओंगाणल्या काला माय बोटकाड़नार खाराब जीवान हिकवोण पोर मोन लागाड़ीन थोड़ाक माणहे बोरहाम रेन बोटेक जाती।
पुण खाराब एने बोटकावणारे माणहे दिहराह ठेगती, एने खुद बी ठेगायेन खाराब कामा माय होवटाह बिगेड़ते जाती।
एय मारा सोरा, कुणीन बी वातु माय फासाहो मा। जा माणहे खेरायीपोणान काम केरतेह ताच माणहे तान गेत सिदा हेते।
काहाकाय जुलूम होवटा बोटकावणारे माणहे दुनिया माय निकेल आयेल हेते, ता ज्यो मानते नाह काय यीशु मसी सेरीर माय एन आयेल; बोटकावणारे एने मसी विरोदी ज्यास हेते।