10 जो कुण तान बायाख मोंग किरेह तो उजाला माय रीथे, एने कुणीन ठोकरान कारेण नाह बोण सिकेत।
10 जो कूण आपणो बाहाकपुर प्रेम मेली तो उजालाम रेणे, एने ठोकर खाण्यू नाहं.
पुण वचनान केरता तान जीवा माय दुख, तेकलीत, सेताव आवेह, ओवता चालोच ठोकेर खातेह, काहाकाय बोगवानान वचनाह हास केरीन मोना माय नाह देऱ्या, तानकेरीन ता थोड़ाच दिह्यान केरता रेतेह।
ठोकरान केरता दुनिया पोर हाय ठोकेर लागण्यास हेते; पुण हाय ता माणहा पोरजान उगे रेन ठोकेर लागेह।
यीशु जापाप आप्यो, “दिह्यान बारा गेंटा नाह रेते काय? केदी एगदो माणुह दिह्या चाली ते जेठवाय नाय, काहाकाय तो ज्यी दुनियान उजालो दिखेह।
यीशु ताह केयो, “एवी उजालो थोड़ीक वार वोर तुमरी विची माय हे, जाह वोर उजालो तुमरे हेऱ्यो हे, ताह वोर चालते रिवो, इही नाय एय काय आंदारो तुमूह कोंड लेय; काहाकाय आंदारलाम चालनाराह मालुम नाह काय तो का जाणे बाजरिनोह।
जा यहुदि यीशु पोर बुरहो किरेल एता, ताह यीशु केयो, “केदी तुमू मारा हिकवोणान पालेन किरहो, ते खेरीच मारा चेला केवाहो।
केरीन ओंगाण आपु एका दिहरा पोर दोस नाय लागाड़े, पुण तुमू ज्य ठाण लिवो काय कुण आपणा बायाख ने सामने एड़चेन नाहते ठोकेर खाणेन कारेण नाय बोणी।
न्या वोर काय तुमू हाजाम रेन हाजी वातुह मोंगाल्ली जाणो, एने मसीन दिह वोर निर्दोस बोणीन रिवो, एने दोस मा मांगाड़ो;
तानकेरता एय बाय बोणहा, तुमरी हादावणीन एने तुमरी निवोड़ मोजबुत केरनेन उंजु जादा कोसीत केरती जावो, काहाकाय केदी इहकेरीन किरहो ताहार केदी बी ठोकेर नाय खाहो।
पुण जो कुण तान बायाख हेऱ्यो दुसमोनाय किरेह, तो एवी वोर आंदारला माय हे एने आदारो तान डोलाह आंदलो केर दियेल हे।
आमु बायाख मोंग केरतेह ज्या पोर रेन आमुह एवी सोमजेह काय आमु मुरेल माय रेन जीवणाम आयेल हेते, जा माणहे मोंग नाह केरती ता मुरेलान गेत हेते।