16 तानकेरता मी तुमूह विन्ता केरथु, काय मार गेत जीवो।
16 तान केरता मी तुमूह विनंती करने कि मारो सारकोस वागणू केरू.
तुमू मार गेत चालु जीहे मी मसीन गेत चालथु।
एय बाय बोणहा, तुमू आखा मिलीन मार गेत चाल चालो, एने ताह उलखो जा ज्यी रिती पोर जीवतेह, जान उदारण तुमू आमरे माय देखतेह;
जी वातु तुमू माह फाय रेन हिकेल हेते, एने स्वीकार किरेल हेते, त्यीह तुमरा आचारण माय लावो। एने होमलेल हेते, एने मार माय दिखेल हेते, तास ने पालेन केऱ्या किरो, तेवी बोगवान जो हुकान जिर हे, तुमरी हिऱ्यो रेय।
तुमू मोटला मुसीबत माय एता तीबी चोखाला जीवान खुसी माय वचनाह स्वीकार लेदा। आमरी एने मालीकान गेत चाल चालने बाज गीयाह।
ज्यो नाह सोतो काय आमुह तुमू फाय रेन काह मांगणेन आदिकार नाह, पुण ज्यानकेरता काय आपणा आपाह तुमरी केरता हाजो गोवाह बोणावी काय तुमू आमरी गेत चाली।
जा तुमरा अगुवा एता, एने जा तुमूह बोगवानान वचन होमलायेल हेते, ताह एर मिलो; एने हास केरीन तान बोलनो चालनो देखीन तान बोरहान होस किरो।
जा माणहे तुमूह होपायेल हेते, ता पोर आदिकार मा चालाड़ो, पुण तुमरा टोलान केरता हाजा बुणो।