21 ज्यानकेरता माणहान बारा माय कुण बी मोठलाय नाय केरी, काहाकाय आखो काय तुमरो हे;
21 तामुळे माणहेच काय भी गर्व केरूह नाहा, काहाकाय आखा काही तुमरो हि:
जेवी बोगवान अब्राहाम एने तान वोचीह वायदो किऱ्यो काय दुनियान वारीस एती, जो वायदो नेमान पालेन केरनेन द्वारा नाह जुड़नो, पुण तो बुरहो किऱ्यो एने तो बोगवानान द्वारा देरमी ठेराय गीयो।
एने आमु जाणतेह काय जा माणहे बोगवानाह मोंग केरतेह, तानकेरता आख्यु वातु मिलीन बोलायीह पायदा किरेह; मतलब तास ने केरता जा तान मोरजीन गेत हादाड़ाय जायेल हेते।
जो तान सोतान बेटाख बी नाह सोड्यो, पुण ताह आपणे आखान केरता आप दिनो, तो ता हिऱ्यो आपुह फुकेट आखो काहा नाय आपी?
एय बाय बोणहा, मी ज्यी ज्यी वातु माय तुमरी केरता आपणी एने अपुल्लोसान वात किस्सान रिती पोर रेन किरेल हे, ज्यानकेरता काय तुमू आमरी द्वारे ज्यो पुस्तेक माय लिखेल हे ताह रेन ओंगाण नाह जाणु एने एकान उगे रेन दिहरान विरोद माय मोठलाय मा किरहो।
काहाकाय आख्यु वोस्तु तुमरी केरता हेत्यु, ताकाय गीण मोकतास माणहा फाय जाथे तान द्वारे होवटो एन बोगवानान बोड़ाय ने केरता दन्यवाद बी वोदाड़े।
आमु ते आमरो नाह पुण यीशु मसीन पारचार केरतेह काय तो मालीक हे, एने आमु सोता यीशु मसीन कारेण तुमरा पावोर हेते।
दुख मोणावणारान गेत हेते; पुण जेलेम खुस रेतेह, गेरीब हेते, पुण मोकतास माणहाह मालदार बाणाव देतेह; ओहला हेते काय आमु फाय कायच नाह तीबी आखो मेलतेह।
जा माणहे जीत हासील केरी तास ज्यु वातुह मार फाय रेन सापड़ावती: एने मी तान बोगवान रेह, एने ता मार बेटा बेटी एती।