47 पिल्लो माणुह आदम माटड्यान एतो, दिहरो हेरगान हे।
47 पेल्ला माणहाह पृथ्वीन तुलावाईही बोनाईल गीयो एने दिहरो माणुह मसीह स्वर्गामाय रीन आवा.
“दिखो, एक कुवारली सोरीह दिह रेती, एने ती एक सोराह जेणी एने तान नाव इम्मानवेल मेलाय जाय,” तान मतलब हे, “बोगवान आमरी हिऱ्यो हे।”
काय आज दाऊदान गावाम तुमरे केरता एक सुटकारो केरनार पायदा ईनोह; एने ज्योस मसी मालीक हे!
जो उपेर रेन आवीह तो आखाम रेन हाजो हे। जो देरती पोर रेन आवीह तो देरतीन हे एने देरतीस ने वातु किथे, पुण जो हेरगाम रेन आवीह तो आखाह रेन उचो हे।
काहाकाय बोगवानान रूटो तोस हे जो हेरगाम रेन उतरीन दुनियाह जीवाय आपेह।”
जो वचन तो इस्राएल माणहा फाय मुकल्यो, यीशु मसी जो आखान मालीक हे, तान द्वारे सान्तीन हाजाली खुबेर होमलाड्यो।
ओहलोस लिखेल बी हे, “पेल्लो माणुह आदम ताह जीवतालो जेनवार बोणायेल, एने सिवल्यो आदम जीवाय आपणार जीव हे।”
पुण पेल आत्मिक नाह पुण सारिरीक सेरीर ईतो, ज्यान पासाण आत्मिक ईनो।
काहाकाय आमु जाणतेह काय देरतीन आवाल्या थोड़ीक वार ने केरता हेत्यु, जो आमरो सेरीर हे पाड़ाय जाय, एने आमुह बोगवाना उगे रेन हेरगा माय एक ओहलो सेरीर जुड़ी जो आथा केरीन बाणायेल गेर नाह, पुण जेलेमक्योस हे।
ज्या माय संका नाह सोतो काय बोक्तीन मालमात ते मोठो हे; तो सेरीर माय एन आवो, चोखाला जीवा माय देरमी ठेरानो, हेरोगदुताह देखानो, एने दिहरा देसा माय तान पारचार एनो, दुनिया माय ता पोर बुरहो केराय गीयो, एने बोड़ाय माय हेरगाम उखलाय गीयो।