1 एय बाय बोणहा, मी नाह हुदेत काय तुमू चोखाला जीवान वरदानान बारामाय एंजाणल्या रिवो।
1 हे बायहो, मारी ईच्छा नाह कि तुमु आत्मिक वरदाना विषयी मालूम एनजांण्या रेऊ.
मी आखा माणहान केर्जावालो हे, युनानीह बिगेर युनानीन एने हिकेलान एने अनपोड़ान।
एय बाय बोणहा, मी नाह हुदेत काय तुमू ज्यी वातीह रेन एंजाणल्या रिवो, काय आपणा आखा डायला जुगान नेड़ा एता, एने आखान आखा देरीयान विच माय रेन पार एय गिल्या;
केदी एगदो माणुह सोताह बोगवानान उगे रेन आवणेवाली खुबेर जाणकार एने आत्मिक जाण सुमजेह, ताहार ज्यो जाण लेय काय जी वात मी तुमूह लेखथु, तो मालीकान उकुम हे।
एय बाय बोणहा, आसीया गावा माय आमु पोर आयेल संकटान बाराम तुमू एंजाणल्या रिहो ओहली आमरी मोरजी नाह सोती। आमु ओहला बारला वोजाम दाबाय जायेल एता, जो आमरी ताकेतीह रेन बाहेर एतो, ओहलो ईयेल एतो काय आमु एवी मोरीस जाहु।
एने तो थोड़ाक प्रेरित, जाणकार, हाजाली खुबेर होमलाड़नारे, पासटर एने मास्तेर्या नियुक्त केरीन आप दिनो।
एय बाय बोणहा, जा माणहे मोर रेनाह तान बाराम तुमू एंजाणल्या रिहो ओहली आमरी मोरजी नाह सोती; ज्यानकेरता काय जाह आसा नाह सोती ओहला माणहान गेत दुख मा मोणावहो।
एय मोंगाल्ला, ज्यो मा विहरो, काहाकाय बोगवानान नेजरी माय एक दिह एने एजार वोरह्या कायच फारेक नाह सोतो; तानकेरता दुयू हारका हेते।