20 तान केरता जेवी तुमू एक जागे एकठा एतेह, ते ज्यानकेरता नाह काय मालीकान खाणो खाय।
20 सेवट तुमूह जे एक जागीपोर एक्ठाच ऐतेह तर हे प्रभु रोटू खाणेन केरता नाहं,
एने ता प्रेरिता फाय रेन हिकवोण लेणे, एने सेंगेती केरने, एने खाणो खाणे, एने विन्ता केरने माय लागीस रेना।
ता दाड़ीन एक मोन एन मोंदिर माय टोलवाताला, एने गेरा गेरा रूटो खाताला, एने खुसी माय एने हाजा मोना केरीन खाणो खाया केरताला,
पुण ज्यो उकुम आपतेन मी तुमरी बोड़ाय नाह किरेत, जेवी तुमू बोगवानान बोक्ती केरनेन केरता एकठा टोलवातेह, तेवी हाजो नाह ईत, पुण नुकसान ईथे।
काहाकाय बेदबाव बी तुमू माय एय, ज्यानकेरता काय जा माणहा तुमू माय खेरा हेते ता देखाय जाती।
काहाकाय खाणेन बुखेत एक दिहराह रेन पेल सोतान खाणो खाय लेतेह, इहीचकेरीन कुण ते बुखल्यो रिथे, एने एगदो ते पियेन दुंदवाय जाथे।
एने एका दिहरा हेऱ्या एकठा एणेन नाय सोड़ी, जिहकेरीन काय कोलाक ने रिती हे, पुण एका दिहराह उत्साहित केरती रिवो; एने जीहे जीहे ता दिह्याह आहने आवतालो दिखहो तिहे तिहे उंजु बी ज्यो केऱ्या किरो।
दिहरान नुकसान केरनेन बोदले तास ने नुकसान एय। ताह दिह्या हिराणे मोज मोचती केरने हाजो लागेह। जो लाज आवी ओहलो एने ईजुत विरे ओहलो हे; जेवी ता तुमरी हेऱ्या खाते पितेह, ताहार तान उगे रेन मोंगाल्लो खाणो खाईन मोज मोचती केरतेह।
ता तुमरा मोंगान सबा माय तुमरी हेऱ्या खाता पिता, देरीया माय लिकायेल देगड़ान गेत हेते, एने बिंदास तान पेटाह बोरनारे राखवाल्या हेते; ता वारा माय उड़ीन आयेल ठाल्ला वादला हेते, ता उनालान विण फोल्या जाड़े हेते, जा दुय वार मोर जायेल हेते; एने मुला बेलुच उखील जायेल हेते।