14 ज्यानकेरता एय मारा मोंगाल्ला बाय बोणहा, मुरती पुजाह रेन वोचीन रिवो।
14 “ज्यानकेरता हे, मारो प्रियांनो, मूर्ती पूजा से सेटो रीवू.”
पुण आमुह ते ता फाय चिट्ठी लेखीन मोकेलने जुवे; काय ता ओहलो खाणो नाय खाणे जुवे जो रितीन गेत एठो हे काय मुरती पोर चेड़ायेल हे, सिनाला हेऱ्या रेन ता सेटा रेय एने गिलो टिबलीन मारील काल्ला बी जेनवेरान माह एने लुय नाय खाय।
एय मोंगाल्ला, बुदलो मा लिहो, पुण बोगवानान रागाह टेम आपो, काहाकाय लिखेल हे, “बुदलो लेणे मारो काम हे, मालीक किथे मीच बुदलो लेह।”
मी तुमू सोमेजदार सोमजीन तुमूह केथु, जो मी केथु ताह तुमू पारखो।
पुशो मी काय केथु, ज्यो काय मुरती पोर चेड़ायेल काह हे एने काय मुरती काह हे?
एने तुमू मुरतीन पुजारा मा बुणो जोहला काय ता माय रेन कोलाक बोण जायेल एता, जोहलो लिखेल हे, “माणहे खाणे पिणे बोठा एने पासाण एक दिहरा हेऱ्यो खाराब काम केरने बाज गीया।”
पुण मारो ज्यो केणो हे काय केदी कुण बी बाहख केयीन सिनालो केरनार, लालची, मुरती पुजणार, जुलनार, पिणार, आदारो केरनार, एय ते, तान सेंगेत मा किरहे एने ओहला माणहा हेऱ्या रूटो बी मा खाहो।
काहा? काय ज्यानकेरता मी तुमू हिऱ्यो मोंग नाह किरेत? बोगवान ते जाणेह काय मी मोंग केरथु।
मी तुमरी केरता जो काय हे खुसी से खीरलो केरूह, एने मी बी खेरचाय जाह पुण तुमूह होवटो मोंग केरथु, ते काय मारो मोंग तुमूह रेन कोम एय? काहाकाय मी तुमूह जादा मोंग केरथु।
तुमू एवी वोर सोमेजणे बाजरेनाह काय आमु सोतान वोचाव केरतेह, पुण जिहकेरीन मसी हुदिह, तिहेस आमु बोगवानाह आहने जाणीन बोलतेह, एने एय मोंगाल्ला, आख्यु वातु तुमरी वोड़तीन केरता केतेह।
तानकेरता बोगवान किथे, “तान विची माय रेन निकलो एने कुवालाच रिवो, एने खाराब वोस्तुह मा सापलो, ते मी तुमरो स्वीकार केरूह।
एय मोंगाल्ला, जेवी ज्यो वायदो आमुह जुड़नो ते आवो, आपु आपणा आपाह सेरीरान एने जीवान आखा खाराब कामाह चोखो केरता। एने बोगवानाह बितेन चोखाला माय वोड़ता।
तानकेरीन एय बाय बोणहा, तुमू मारा कोलाक मोंगाल्ला हेते, जी मारी खुसी एने मुकूट एय, मालीक माय इहीचकेरीन थोबीन रिवो
तीमुथीयुस एने मी पौलुसान उगे रेन जो मसी यीशुन केरता बोंदी हे, आमरो मोंगाल्लो हाती फिलेमोन,
पुण एय मोंगाल्ला दोस्ती, आमु इहकेरीन वातु केरतेह, पुण तुमरा बाराम ज्याह रेन बी हाजी वातुन बुरहो हे। ती वातु जी तुमरा सुटकाराह लागेल हे।
एय मोंगाल्ला, मी तुमूह विन्ता केरथु काय तुमू सोताह पाराया एने एंजाणल्या सोमजीन ता सारिरीक मोरजीह रेन सेटा रिवो, जो जीव कायेम तुमरे विरोद लेड़ाय केरती रिथे।
एय मारा सोरा, सोताह मुरतीह रेन वोचाड़ीन मीलो।
दुनियाह बाणावणेन पेल जान नाव मारायेल मेंड्रान जीवणान पुस्तेक माय लिखेल हेते, ताह सोड़ीन आखी देरती पोर रेणारे माणहे ता जेनवेरान आरादना केरती।
पुण माहु तुमरी विरोद माय थोड्युक वातु केणु हे: तुमरी विची माय थोड़ाक माणहे ओहला हेते जा बिलाम ने हिकवोणान गेत चालतेह, जो बालाक राजाह ज्यो हिकाड़ेल ईतो काय इस्राएली माणहाह मुरतीह चेड़ावो चेड़ायेल खाणो खाय, एने सिनालो केरनेन द्वारा ताह पाप माय पाड़नेन आगवाय केरी।
पुण बिणाराह, अविश्वास केरनारे, खाराब काम केरनाराह, खुन केरनाराह, सिनालो केरनाराह, जादु केरनाराह, मुरतीह पुजा केरनाराह, एने जुठ बोलनारान ईसो ता जोवरा माय रेय, जो आक्ठो एने गंदक केरीन हेलेगती रिथे, ज्यी दुसरी मोत हे।”
पुण चिता एने जादु केरनारे, सिनालो केरनारे एने खुन केरनारे, मुरतीन पुजा केरनारे एने आखी बातीन जुठाह मोंग केरनारे एने जुठी वातु बाणावणारे, ता आखा हेयरान बाहेर रेती।