50 पर ओ ना बाई से कय्हो, “तोरो विस्वास न तोखा बचा लियो हैं, सान्ति से चली जा”।
50 मान्तर हुन बायले लेकी ले बल्लो, “तुचो बिश्वास तुके बचाली से, हरिक ले जा।”
यीसु न फिर ख ओरत देखो अऊर बोल्यो, कि पोरी धीरज धर, तोरो विस्वास न तोखा चोक्खो करियो हैं। अब वा ओरत उती ही बखत अच्छी हो गई।
यीसु न आसो कय्हो, “चल जा, तोरा भरोसा न तोखा चोक्खो कर दियो।” उ तुरत देखन ख लग गयो, अर रस्ता म ओको पिछु जान लगियो
यीसु न ओसे कय्हो, “बेटी तोरो भरोसा न तोखा चोक्खो कर दियो हैं: सान्ति से जा, अर अपनी या बीमारी से बची रैय जे।”
तब ओ ना ओसे कय्हो, “उठ ख चल दा; तोरो विस्वास न तोखा चोक्खो करयो हैं।”
यीसु न ओसे कय्हो, “देखन लग, तोरो भरोसा न तोखा चोक्खो कर दियो हैं।”
यु सुन कर यीसु का अचम्भा हुओ अर मुँह फेर कर उ भीड़ से जो ओके पिछु आवन रही हती, कय्हो, “मी तुम से कहत हूँ, कि मी ना इस्राएल म भी ऐसो विस्वास नी पायो।”
“एकोलाने होसियार रह कि तुम कसो रीति से सुनत हो? काहेकि जेके पास हैं ओको दियो जाएगो, अर जेके पास नी हैं। ओको पास से वी भी ले लियो जाएगो, जे ख भी वी अपनो समझत हैं।”
काहेकि ओको बारा वर्स की एक ही पोरी हती, अर वी मरन पर हती। जब वी जा रयो हतो, तब लोग ओ पर गिर पड़त हते।
ओ न ओसे कय्हो, “पोरी, तोरो विस्वास न तोखो चोक्खो कियो हैं; सान्ति से चली-जाजो।”