24 మల్ల హజర్ బఙ్ఙర్నె పైసె సుమ్తద్ వతెంద్. అముదు ఇంతెంద్, ప్రబు, నీ వితన తప్సెట జాగత్ పంట పుసెకని, తప్సెట జాగత్ పంట మిరపెంఙ్ ఓలెక మన్లకెరరా అనుంఙ్ ఒర్కి తా
రాజక్ గడియకెరె ఇసొబ్ కాలెంఙ్ ఎద్దెంద్. పది హజర్ వెండినె రుప్యి ఉదర్ కొస్త గడియక్ ఒక్కొనున్ అమ్నున్వై తోడవత్తెర్.
ఔర్ ఇంతెర్. ఇవ్రు వత్తర్ ఒక్కొ జామి పాని కత్తెర్ గని పొద్సెన్ అని ఉబ్బత్ పాని కత్తర్ అముంఙ్ అని ఔరుంఙ్ బరాబరి కుల్కడ సియ్తి వా. ఇద్ బరాబర్ తోతెద్.
అనుంఙ్ అర్సతెంద్, నీ సియ్త బఙ్ఙర్నె పైసెలున్ బూమిత్ తవ్వుత్ డపుత్ ఇట్టాడన్. ఇదావొ, ఇన్నె బఙ్ఙర్నె పైసె సుమ్ ఇంతెంద్.
ఆ మాల్కక్ అమ్నున్, నీ బొందడి! సుకడ్యిక గడియక్ని. అన్ వయ్సెట జాగతవున్ అర్కెకారన్, ఇడ్సేట జాగత్ పంటన్ మిరపుత్ ఇడ్డెకారన్ ఇసా ఇనుంఙ్ ఒర్కియ్ తా!
ప్రబు, ప్రబూ, ఇసా అన్ కుగెకర్ సిమనమంది పరలోకముంఙ్ చేరెర్. గని పరలోకముత్ అనెక అన్నె బానే మన్నాడ్ కలెకాంది సెద్దాంద్.
అపుడ్ బానున్ వెంటా, ఇదొ బబా! ఇన్ని సాల్కుతన సిసుద్ లాగ్ ఇన్నె చాక్రి కాల్సనండన్. ఇన్నె ఆగ్యి ఎపుడి సాయుత్ అడగెతాన్. ఎనా గని “ఇన్నె సంఙ్తకేర్ వెంటా దావత్ కత్న తిన్” ఇసా ఒక్కొ సిన్నం మేకె నాయ్ అనుంఙ్ సియెతీ.
అప్పుడ్ తన్నెపది మంది సిసులున్ కూగుత్న, ఒక్కొనుంఙ్ ఒక్కొద్ ఒక్కొద్ పది బఙ్ఙర్నె దుగనిక్ సియుత్, అన్మలయుత్ వంనంత్తెంఙ్ బేపరి కలుర్ ఇసా ఇడుత్ సెద్దెంద్.
నీర్ అన్ ప్రబు ప్రబు ఇసాతిర్ గని అన్నె గొట్టిన్ తనుంఙ్ కల్లెర్?
తానుంఙ్ ఇంతె సరీరలంఙ్ అనెకా మన్ దెయ్యముంఙ్ విరోద్ పాని కల్సాద్. అద్ దెయ్యమ్నె నియంసాస్త్రముఙ్ కలయేద్, కలయేకా సక్తి అదుంఙ్ తోతెద్నయ్.
అద్ కరెయ్ గని దెయ్యమున్ ముండట్ వెలెకానీ నివేనీ? దుర్రనే దుత్ తా అమ్మున్ ఇంతిన్ అన్ తనుంఙ్ ఇనంఙ్ కత్తీ ఇసా తయార్ఎదద్ తన్ తయార్ కతదున్ ఇడెంఙ్ సాలదా?