39 జల్నిండుత్ ఔర్ సిమ్కన మందిన్ కొస్నంతెంఙ్ ఔరుంఙ్ కరిలెద్ అనాయ్ మన్కనె పోరక్ వారెకద్ ఎరాద్.
అన్ మన్కనె పోరక్ అన్నె బాంద్ సియెకా మహిమనడ్ అన్నె దూత్ వెంట వర్సత్. మల్ల అన్ ఎరె అవ్ర పనిక్లె ఇసొబడ్ కుల్కడున్ మన్కకెరుంఙ్ సియ్సాత్.
అముదు ఒలీవ మాక్ పొయ్ ఉదుత్ అనెంఙ్ సిసు అమ్నున్వై వత్న, నీ ఇడ్ తా ఎపుడ్ ఎదా? “ఇన్నె వరెకదున్, లొకముత్ ఆక్రి సిన్న అముంఙ్ ఇడ్” ఇసా ఇంతెర్.
అపుడ్ మన్కనె కీకెనె సమత్కర్ అబరుత్ కన్కెదా. అప్పుడ్ మన్కనె పోరక్ గుల్ దొడంద్ మహిమనడ్ ఆబార్ డమపొయ్ వరెకనున్ ఓలుత్, బూమి పొయ్ సక్తి అనెకా సిమ్కన జతిక్లా మంది సాక్కున్ కుడుక్సార్.
నొవక్నె దినా ఎనంఙ్ అండెవొ మన్కనె పోరక్ వరెకా దినమ్నాయ్ అనాయ్ ఎర్సాద్.
ఆ దినముత్, కేనుత్ ఇద్దర్ మన్కకెర్ పని కల్సనండేర్, ఒక్కొనున్ కొసెకద్ ఎరాద్, ఒక్కొనున్ సాయెకద్ ఎరాద్.
ఇమంత్తి అనెకర్ నీర్ ఇమ్మె పోరకేర్ గోడలుంఙ్ పొయ్ ఇల్సెట అందాద్ ఇసా ఇడ్నెంద్.
కరాబ్ పనిక్ కలెకాద్ వెల్ఙున్ రోయ్తెంద్. తన్నెకారబు వాకకురియ్ద ఇసా అముదు వెల్ఙుంఙ్ వరెంద్.
“విసెటర్ మంది! ఆస్చర్యం సుమ్ముర్! తిక్కుర్! తానుంఙ్ ఇంతె అమ్మె ఈ కలముత్ అన్ ఒక్కొ పని ఇదర్తెన నమ్మెతిర్ ఇసా అన్! మరొకోర్ ఇడ్తె గినా నీర్ నమ్మెర్.”
ఔరె మనుత్ దైవిక్ గ్యానుంఙ్ జాగ తోతెద్. అదుంఙ్ ఎత్తి కలెకా పనిక్ ఔరడ్ కల్గలెకా కరాబ్ మనుంఙ్ దెయ్యమ్ ఔరుంఙ్ సోపిప్తెంద్.
ఎన్నిగొ కాలం పేలె, ఆబారున్ బూమిన్ దెయ్యం తనున్ వాలడ్ ఈర్ తన, ఈర్ వాలడ్ గడిప్తడెంద్,