14 అనాయ్ ఇవ్రు సిన్నతన ఒక్కొద్నాయ్ దడ్ విలెకాద్ పరలోకముత్ అనెకా అన్నె బాంద్ నుంఙ్ కుసీ తోతెద్.
అని అమ్నుంఙ్ ఆ గొర్రె రొబ్బట్టిన్ ఇంతె, అన్ ఇముంఙ్ కరె ఇడ్సాత్. ఏ గొర్రె దవ్డిలెతె, అదవుంఙ్ ఎన దవ్డిల్త ఆ గొర్రె రొబ్బట్టె అమ్నుంఙ్ గుల్కుసీ వరద్. ఇముంఙ్ సత్తెం ఇడ్సాత్.
ఇన్నె విస్వాసి దాదక్ ఇన్ విరోద్ కతెంద్ ఎర, నీ అమ్నున్వై సెత్న అముదు ఒక్కొదీ అనెంఙ్ అముదు కత్త కరాబులున్ అమ్నుంఙ్ కరిప్. అముదు ఇన్నె గొట్టిన్ వింతెంద్ ఇంతె, నీ ఇన్నె దాదకున్ కరిప్తివింత్తె అముదు ఇన్నె ప్రియ ఇస్వసి దాదక్ పెన్న కమయ్ కలెకద్ అన్డె.
అనాయ్, మన్కకెర్ ఇమ్మె మన్కకెర్ ముండట్ ఇమ్మె వెల్ఙు తరియెకద్ కన్కెరెంఙ్ పాజె ఇసా సోయ్త పనికున్ ఓలుత్న పరలోకముత్ అనెక ఇమ్మె బానెత్ స్తుతి కలెంఙ్.
దెయ్యమున్ ఒర్కిల్సెటా మంది ఏకుని అదవున్ వెంట తూల్సార్. పరలొకముత్ అనెకా ఇమ్మె బానుంఙ్ ఇదాసదర్ ఇముంఙ్ పాజె ఇసా ఎర్కయ్.
మల్ల నీర్ ఇనంఙ్ పార్తన కలుర్, పరలోకముత్ అనెకా అమ్మె దెయ్యం బాంద్, ఇన్నె పేర్ పవిత్రనాడ్ మాన్ ఎక్కాద్.
“నీర్ అర్సెకా చిన్నం మందలంఙ్. గని అర్సనెర్. ఇమ్మె బాంద్ తన్నె రాజ్యమున్ ఇముంఙ్ కుసినడ్ సియ్సాద్.
అన్ ఔరడ్ అనెంఙ్ నీ అనుంఙ్ సియుత్ ఇన్నె పేరుంన్ సుముత్ లేకనముత్ వాసానా ఎరెఙ్ ఇసా, కరాబ్ ఎరెఙ్ తోద్ ఇసా సొడప్దద్.
ఔరె తినెకద్ ఎద్దతి యేసుంద్, సీమోన్ పేతురున్, “యోహాన్ కీకె సీమోన్! ఇవ్రుంఙ్ ఎన అన్న నివ్ ఎక్వ ప్రేమ్ కల్సత్ ఇసా ఇనుంఙ్ కరిలెదా?” ఇసా ఇంతెంద్. “ఆయ్ ప్రబుంద్ ప్రేమ్ కల్సద్ ఇసా ఇనుంఙ్ కరిలెదా!” ఇసా ఇంతెంద్. యేసుంద్, “అన్నె గొర్రెనె కొవ్వె మెప్!” ఇసా ఇంతెంద్
అదుంఙ్ ఎత్తి నివ్డిప్తరి ఎప్పుడి అనెకా మహిమనడ్ యేసు క్రీస్తునె రక్సన సుమెంఙ్ ఇసా అన్ ఔరుంఙ్ సటీ సిమ్కన సాబడిపత్.
ఇమ్మె కుంట్టి గెట్టలున్ కుంట్సెట సోయ్ ఎన్నెత్తి ఇమ్మె పావులున్ సార్కక్ కలుర్
కొన్సెం మంది ఇంతేతియ్ ప్రబువు తన్, మనకన, నె వాగ్దాన్ అముదు ఇదర్త గొట్టిక్లతీ జులుమ్ కలూడ్ తోద్ గని సదరుని సొబ తా మన్ బద్లిపుర్, ఎరీ కరాబ్ ఎరెంన్ తోద్ ఇసతున్, ఇమ్మున్ వాలడ్ మస్ తా నాడిలుత్ అన్సాద్