28 కొసెంఙ్ సాల్సెటా వెకమున్ కొస అలయ్తర్ నీర్ సిమ్కన మంది అన్వై వార్ర. అన్ ఇముంఙ్ సుకమున్ సియత్.
తానుంఙ్ ఇంతె అన్ గరిబ్నన్, సోయ్ మన్నుత్ బుద్దితరన్. అదుంఙ్ ఎత్తి ఇమున్ పొయ్ అన్నె కావ్డి సుముత్ అన్నతి కారపుర్. అపుడ్ ఇమ్మె ఆత్మన్ సుకమ్ రొంబాడద్.
కుంతెంఙ్ సలేర్ గని వెకమ్ మన్కకెరున్ పొయ్ ఇడ్సార్ గని అదవున్ కుంతెంఙ్ సంఙ్ తమ్మె సిట్కరె వెందెనడ్ గిన మదత్ కలెంఙ్ మనుంఙ్ కొరెర్.
బాంద్ అనుంఙ్ ఇడతర్ సిమ్కన అన్వై వద్దర్. అన్వై వత్తరున్ ఎరునీ అన్ తోద్ ఇనెన్.
పండ్గుంఙ్ ఆక్రి దినం అని ముక్యదినం, ఆ దినం యేసుంద్ ఇలుత్ జోరకత్న, “ఈర్ అడ్తంద్ అన్ మెర వరెంఙ్ వంద్. వత్న ఈర్ ఉన్నెంఙ్ వంద్.
అదుంఙ్ ఎత్తి నేండె దొడా ఎకద్ నేండ్ ఎకద్ కుంతెంఙ్ సాల్సెట మోపున్ సిసులె కావ్డి పొయ్ ఇడుత్ నీర్ తనుంఙ్ దెయ్యమున్ పరీక్స ఓల్సతిర్? ఈ వేకమున్ నేండ్, నెడే దొడా గినా సొసిపెంఙ్ సలెతేర్ తొదా! దెయ్యం రగ్గుంన్ వర్సాంద్ తొదొ ఓలేంఙ్ ఇసా తున్?
నీర్ గినా అనాయ్ దిక్కు తోసెటరుఙ్ మదత్ కాల్లెకాంద్ బాగ్యి వన్ ఇస ఇంముగు అనిఙ్ రంక్మిక్లడ్ ఇండ్తన్. యేసు ప్రబువు, “సుంమేకాందుఙ్ ఎన్ సియ్యెకాంత్తిన్ గులెన్ సోయ్ అస్సద్, ‘ఇస్స ఇంతేద్. అన్ అనిగ్నాయ్ గొట్టిక్లెంఙ్ ఇముంఙ్ ఉదహరనఙ్ అన్సాత్.’”
సక్కన అనెంఙ్ ఇసా క్రీస్తున్ నేడున్ పకంఙ్ ఇదార్తెంద్. అదుఙి, గట్టినాడ్ ఇల్లుర్. పేన బానిసాత్వముత్ బూడున్ జువ్వత్ సిక్కెంగ్ తొద్ అనేమ్.
ప్రబు యేసున్ తన్నె ప్రబావమున్ ఒర్కిల్ గలెక యేసు సక్తిన్ దూత్ లున్ పరలోకం తన్ కండ్కఎద్ద అపుడ్ ఇమున్ హింస ఇదరెకదున్ అముదు,
అదుంఙ్ ఎత్తి, “దెయ్యమ్నె ఆలపుసేక దినం అడ్గనర్” ఇనెక వాగ్దానం ఇంక ఎర్సాని అన్నెంఙయ్, ఇమ్మత్తి ఎరుంఙ ఎన ఆ వాగ్దానం దక్కసెటా అందదొ ఎనంఙొ ఇసా అర్రినాడ్ అండ్రు.
“వా!” ఇసా ఆత్మ, అని నొవ్రి ఇడ్సార్. విన్నెకర్, “వార్!” ఇసా ఇడ్డెంఙ్. ఈర్ అడ్తర్ పాజె. మనుంఙ్ వాత్త మన్కక్ పానం ఇరున్ పుకమెయ్ సుమ్మెంఙ్ వంద్.