51 పరలోకం తన వత్త పానం అంబా అని. ఇదున్ తిందర్ ఎప్పుడి బత్కదర్. ఆ అంబా అన్నె సరీర్. అన్నె సరీరమున్ దున్య తరుంఙ్ సటీ సియ్సాత్.”
అనాయ్, అన్ మన్కనె పోరక్ సేవా కత్త సుమెంఙ్ వారెతన్ గని సేవ కలెంఙ్ అని పేలెటర్ మన్కక్నె పోరక్ తల్లున్ పాపులున్ కడిపెంఙ్ ఇసా అన్నె పానం సియెంఙ్ వా తాన్. మంజె, ఇమ్మె పాపులె న్యాయ్ తన ఇముంన్ సాయ్గలెంఙ్ వా తాన్.
అదుంఙ్ వెన్కత్ ఒక్కొ నిపట్టెన్ సుముత్న దెయ్యముంఙ్ దన్యివద ఇడ్డుత్ అదున్ ముర్కుత్ ఔరుంఙ్ సియుత్, “ఇద్ ఇముంఙ్ సటీ అన్నె సరీర్. అన్ అదికలెకదుంఙ్ ఇదున్” కలుర్ ఇసా ఇడ్తెంద్.
ఆ పానం వాక్యమ్ మన్కనె రుపామాడ్ మన్కనే నడమున్ బత్కసాద్. అమ్నంత్తి కృప, సత్తెం పూర అన్సా. అముదు బానుంఙ్ ఒక్కొది ఒక్కొంద్ కీకె. అదుంఙ్ ఎతి అమ్నత్తి సాదరి కీర్తి కలెకద్ అన్సాద్. ఆ మహిమన్ అమ్ అమ్నత్తి ఓల్తమ్.
మరొక్కొ జీర్ యోహాన్ యేసుంద్ తన్వై వరెకనున్ ఓలుత్న, ఇదొ! దెయ్యమ్నె గొర్రెనె కొవ్వె! సదార్ దున్యత పాపులున్ తన్పొయ్ సుమ్తెంద్.
బత్కెకర్ అన్ నంతె ఎప్పుడి తికెర్. ఇదున్ నీ నమ్సతివా? ఇసా వేలుత్ ఓల్తెద్.
పరలోకామ్ తన్న వత్త మన్కనె పోరక్ తప్ప పరలోకాముంఙ్ ఎదీ ఎప్పుడి సెరెంఙ్ సాలెద్.
మోసే పితూడ్ పామున్ బట్టిత్ ఎద్త్తెతి మన్కనె పోరక్ ఎత్తెంఙ్ పాజె
దెయ్యం ఈ దున్యత మన్కకేరున్ ఎత్తెఓ ప్రేమ్ కతెంద్. తన్నె ఒక్కొది ఒక్కొ పోరక్ ఈ దున్యంఙ్ పన్కతెంద్. అమ్నున్ నమ్తర్ ఎర్రి నాస్ ఎరెంఙ్ తోద్ ఇసా, ఔర్ ఎప్పుడి అనెక పానం సుమ్సార్ ఇసా అమ్నె ఆసా.
ఆ పోరకున్ నమ్తర్ అర్ ఒక్కొద్ ఎప్పుడి అనెకా పనామున్ సుమ్ దాద్. గని ఆ కీకెన్ రోయ్తనుంఙ్ ఎప్పుడి అనెకా పానం రొంబాడెద్. దెయ్యంన్నె రాగ్ తన్న ఎద్ది సుకిపెంఙ్ సాల్తెంద్ ఇసా ఇన్తెంద్.
యేసుంద్, ఇద్ కరెయ్. అన్నె గొట్టిక్ విత్న అన్ పన్కతనున్ పొయ్ బరొస ఇడ్డెకనుంఙ్ ఎప్పుడి అనెకా పానం రొంబాడద్. అంటనుంఙ్ సిక్స వరేద్. ఇంతె అముదు తికెకాదున్ గెలుత్ ఎప్పుడి తిక్సెట పానం వద్దాంద్.
ఇంది పరలోకం తన్న డిగుత్ వత్త క్రీస్తుది అముదు దున్యంఙ్ పానం సియ్సాద్ దెయ్యం పనాముంఙ్ తినెంఙ్ సియ్సంద్ ఇసా ఇంతెంద్.
అదుఙి యేసుంద్ ఇనంఙ్ ఇడ్తెంద్, “అన్ పానం సియెకా అంబలన్, అన్వై వాత్తద్ కార్వ్ ఎరెద్. అన్ నమ్తనుంఙ్ ఎప్పుడి ఈర్ అండెంద్.
అముదు, “అన్ పరలోకం తన్నడిగుత్ వత్త అంబలున్” ఇసా అముదు ఇడ్తదుంఙ్ యూదు దొడా సైగెకద్ రెగ్తెర్.
“ఇద్ కరెయ్. నమ్తనుంఙ్ ఎప్పుడి తిక్సెట పానం రొంబాడద్.
అన్ ఇమ్మె పానం అంబా.
ఇమ్ద పరలోకంతన వత్త కారె అంబా. ఇదున్ సదారమంది తినెంఙ్ వంద్. ఇదున్ తిందర్ తిక్కెర్.
లేకనముత్ ఇడ్తెతి, అన్ నమ్తరున్ లోపా తన ‘పానం జర తుల్సా.’” ఇసా ఇంతెంద్.
ఇన్తె, దెయ్యం ఔరె ఆతి క్రమలుంఙ్ ఓర్ పొయ్ తప్సెట, క్రీస్తు సమదానడ్ కత్న దుస్మాన్లుఙ సంఙ్తకేర్ గలత్ ఇదర్తెంద్ ఉపదేసం ఇడ్డెకద్ అముంఙ్ సియ్యూర్.
తానుంఙ్ నేండ్ ఇన్తే నేండ్ అంనడ్ దెయ్యనడ్ నీతి ఎరెకద్లడ్ పాప్ అమ్నున్ దెయ్యమీ నేండుఙ్ సటీ పాపంగా ఇదర్తిన్.
క్రీస్తుంద్ నేండున్ ప్రేమకత్న నేండున్ సటీ దెయ్యమున్ సిన్నం ఎంత్ కన పానమడ్, అమ్నెత్ అమ్ది పానంమున్ సితెంద్. అనట ప్రేమ్ నడ్ నీర్ కలైయుత్ అడ్గనెర్.
మాసులారా, తన్నె సంగమున్ క్రీస్తు ప్రేమకలెంఙ్ ఇసా ఇమ్మె మాసలున్ ప్రేమకలెంఙ్.
అముదు దున్యత కరాబ్ తన్న నేండున్ ఒర్కిలుత్, సోయ్త పనిక్ కలెకదుంఙ్ ఆసనాడ్ మందిన్ తన్లంఙ్ పరిసుద్ద కత్న తన్నె సొత కలెకదుంఙ్ తన్నెత్ తనీ నేండుంఙ్ సటీ సొపరింప్తెద్.
తెర సెటా ఇంతె తన్నె సరీర్ వాలడ్ సెరెకాద్ కొత్ తాయ్, పనామ్ అనెక వర్గముత్ అముదు నేండుంఙ్ బత్క పుస్తెంద్.
మన్కకెర్ సాయ్తెన, దెయ్యం నివ్డిప్తద్ ఎంతెయొ కిమత్తాద్, పానం గుండ్ ఎనగ ప్రబున్వై వర్.
నేండ్ పాప్ వాలడ్ మాత్రం తోద్, సర్వ దున్యత్ పాపాలున్ అమ్ది పరిహరం.
నేండ్ దెయ్యమున్ ప్రేమ్ కత్తమ్ ఇసా తోద్ గని అమ్ది నేడున్ ప్రేమ్ కత్. నేండె పాప్ ములున్ ప్రాయస్సిత్త బావ్ నేండున్ సటీ తనే కీకెన్ పావిటేంద్. ప్రేమ్ ఇంతే ఇద్దీ
బాంద్ తనే కీకెన్ ఈ దున్యన్ రక్సక్లంఙ్ పవిడేకద్ అమ్ ఓల్ తమ్. అదుంఙ్ అమ్ సాక్సిక్.