35 అదుఙి యేసుంద్ ఇనంఙ్ ఇడ్తెంద్, “అన్ పానం సియెకా అంబలన్, అన్వై వాత్తద్ కార్వ్ ఎరెద్. అన్ నమ్తనుంఙ్ ఎప్పుడి ఈర్ అండెంద్.
కొసెంఙ్ సాల్సెటా వెకమున్ కొస అలయ్తర్ నీర్ సిమ్కన మంది అన్వై వార్ర. అన్ ఇముంఙ్ సుకమున్ సియత్.
ఇండి దన్యుత్ అనెకర్ ఇముంఙ్ నాసనం ఎక్కద్. తానుంఙ్ ఇంతె నీర్ కర్వుత్ అందతిర్. ఇండి కయ్గెకర్ ఇముంఙ్ నుస్కన్ ఎక్కద్ తానుంఙ్ ఇంతె నీర్ నారాజ్ ఎరతిర్ అని అర్రతిర్.
అపుడ్ ఆ పిల్ల “మాల్క! అనుంఙ్ పెనా ఈర్ అడ్వవారెంఙ్ తోద్ అటా ఈర్ ఇత్తి వరెంఙ్ ఇడ్” ఇసా వెల్తిన్.
అముదు నీర్ అన్నవై వత్న అనంతన పానం సుమ్మెకాదుంఙ్ నాకరిల్సాతిర్.
బాంద్ అనుంఙ్ ఇడతర్ సిమ్కన అన్వై వద్దర్. అన్వై వత్తరున్ ఎరునీ అన్ తోద్ ఇనెన్.
అముదు, “అన్ పరలోకం తన్నడిగుత్ వత్త అంబలున్” ఇసా అముదు ఇడ్తదుంఙ్ యూదు దొడా సైగెకద్ రెగ్తెర్.
యేసుంద్ ఇనంఙ్ ఇంతెంద్, “బాంద్ ఇడత సివయ్ అన్వై ఎరి వరెర్ ఇసా అదుంఙ్ ఎతి ఇంతెంద్.”
“వా!” ఇసా ఆత్మ, అని నొవ్రి ఇడ్సార్. విన్నెకర్, “వార్!” ఇసా ఇడ్డెంఙ్. ఈర్ అడ్తర్ పాజె. మనుంఙ్ వాత్త మన్కక్ పానం ఇరున్ పుకమెయ్ సుమ్మెంఙ్ వంద్.
ఔరుంఙ్ ఇదుంఙ్ ముదర్వై కరువ్ ఎక్కద్ ఈర్ అడ్డెకద్ ఎక్కద్ వరెద్. ఉబ్బ ఎక్కద్ దెగడ్ ఎక్కద్ ఔరుంఙ్ తక్కెద్.