4 ଇତ୍କେ ବେସୁଟ୍ ମାନ୍ ମୁକ୍ତିଦାତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନିଜେ ଦୟା ନୁ ନାରୁଡ଼୍ ଜାତି ସେଙ୍ଗେ ପ୍ରେମ ତଅତଣ୍ଡ୍,
ମେଣ୍ଡେ ନାୱାଦ୍ ଆତ୍ମା ନା ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗ୍ ସାର୍ଦେ ମାଡ଼ମିନ୍ଦେ;
ଆଦ୍ପାର୍ଦ୍ତେ, ଇଶ୍ୱର୍ତେ କୃପା, ଗାଡ଼୍ସ୍ ନୁ ସାରେ ଲେକାମ୍ ଦନ୍ତିଙ୍କ୍ ଆଙ୍ଗ୍ଡ଼ାମ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ । ଆଗେକ୍ବା ମିଡ଼୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ ଦୟାବାନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ମନ୍ ବାଦ୍ଲା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ତିୟାର୍ ଆଦୁତନ୍ ।
ନାନ୍ ପାଉଲ୍, ମାନ୍ ମୁକ୍ତିଦାତାଲ୍ ନିଜେ ଇଶ୍ୱର ନୁ ମାନାଙ୍କ୍ ଆଶେତେ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନ୍ ଗଟ୍ ଲେକାମ୍ ଏଞ୍ଚ୍ତଣ୍ଡ୍ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲ୍ ।
ଇଦ୍ ଲେକାମ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ କଣ୍ଡେତେ ଯଥାର୍ତ ନୁ ଗ୍ରହନ୍ ଯୋଗ୍ୟ ।
ବେନ୍ ମୁକ୍ତିଦାତାନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ାକେ ସାରେତଡ଼୍ ପରିତ୍ରାନ୍ ଲାବ୍ ମାଡ଼େପାର୍ତନ୍, ଆ ଜିୱୁନ୍ ତେ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗେ ବର୍ସା ୱାଟି, ମାନାଡ଼୍ ଇସର୍ କଷ୍ଟ ସୀକାର୍ ମାଡ଼ି ହି କାମ୍ ମାଡ଼ି ଅଦୁତମ୍ ।
ଇଞ୍ଜେ ଇଦ୍ ଦାରାଦାମତେ ତଅନ୍ଦି ଆସ୍ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁ ଇଦ୍ ସାରେ ବିଷୟତିଙ୍କ୍ କେସ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେନ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଡଲାନ୍ ଶକ୍ତିତିଙ୍କ୍ ମାପିତ୍ତନ୍ ନୁ ଅନ୍ ସୁସମାଚାର୍ ତୋଡ଼୍ ଅନନ୍ତ ଜିୱେତ୍ ଆର୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼୍ତନ୍ ।
ଟିକ୍ ସମୟ୍ତେ ଅଣ୍ଡ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ମାନ୍ ମୁକ୍ତିଦାତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆଦେଶ୍ତଡ଼୍ ଇଦ୍ କେତାନଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଦାୟିତ ଇତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଲେଇତ୍କେ, ଅଙ୍କ୍ ବୁମ୍ ମାଡ୍ତାଗାନୁଞ୍ଚ୍ ନାର୍ଗେଦାମ୍ ଦୁଃକକଷ୍ଟ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ମାତ୍ତା । ମାତି ଅଣ୍ଡ୍ ଯୁଗାନ୍ତ ସମୟତେ ତାନାକେ ପୁଜିଆତ୍ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ସାରେଦିନେତ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ଦାମ୍ ପାପ୍ତାଦ୍ ଲାୱଦିନ୍ ଲୋପ୍ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ୱାସ୍ମାତଣ୍ଡ୍ ।
ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, “ଇଶ୍ୱର୍ ଯେ ବେଲାନ୍ କୃପାବାନ, ଆଦ୍ ମିଡ଼୍ ନିଜେ ଏର୍କେତେ ପୁତ୍ତିଡ଼୍ ।”